4+ - De
verteller wil graag aan de kinderen het verschil duidelijk maken tussen groot
en klein. Dit kan niet anders dan een ontzettend interessant boek opleveren.
Dus daar hebben we onze hoofdpersonages: Oscar een echt wel grote, enigszins
rommelige vogel en de kleine worm Steef, een keurig heerschapje met sjaal om en
muts op.
Maar
een en ander valt nog niet mee. Oscar kan het niet laten Steef te pakken om ‘m
op te eten. Voor- en achterplat laten het al zien. Achterop zie je een uiterst
tevreden Oscar, z’n potloodveren parmantig omhoog, met een servetje z’n snavel
afvegen. Daar steekt nog net een stukje Steef uit. Gelukkig grijpt de verteller
drie keer op tijd in, zodat Oscar Steef kan uitspugen als die nog ongeschonden
is. Een beetje rood aangelopen en met wat zweet/speekseldruppeltjes, dat wel. Pas
tegen het eind wordt het eens een keer duidelijk wat groot is en wat klein.
Daarna nog een keer, tot verrassing en wellicht ook schrik van de kinderen. Én de
verteller zelf…
Die verteller is erg goed in teksten roepen die veel kinderen bekend
zullen voorkomen, het geeft het boek een leuk ironische toets. Het zeer nadrukkelijk
uitspreken (uiteraard in vet gedrukte hoofdletters) van zinnen als ‘Dank je
wel, Oscar’, ‘Zonder Steef kunnen we niet verder met dit ontzettend
interessante….’, ‘Was dat nou zo moeilijk?’ en ‘Zo verpest je het niet alleen
voor jezelf maar voor iedereen’. Het is vast erg leuk voor kinderen om dit eens
lekker te kunnen imiteren in de veilige situatie van voorlezen. Ook leuk: het
meebrullen van ‘Spuug uit!!’ tegen Oscar.
Susannah Lloyd en Kate Hindley (beiden
op de Nederlandse markt ook vertegenwoordigd met andere makers) zijn goed op
elkaar ingespeeld. Hindley vindt precies de goede lichaamstaal voor Oscar en
Steef. Oscar vet balend als hij, zonder Steef in z’n buik, lullig in een struik
zit. Steef op de slotprent, in opperste verbazing over wat er net gebeurd is. Ook
vult ze het verhaal geestig in en aan. De tweede ‘ontvoering’ van Steef eindigt
voor Oscar tegen een boom, waardoor Steef uit z’n bek valt. Bij de derde poging
rekt Oscar Steef tot het uiterste op. Niets daarvan staat in de tekst. Op de
schutbladen gebeurt niets, wellicht representeren ze servetten of een
tafelkleed met hun rode vierkantjes met witte randjes.
Wie heeft Steef opgegeten? is een geestig prentenboek met een op zich prachtig homonieme titel, ook in het Engels. Maar een dubbele lezing is jammer genoeg al bijna meteen onmogelijk, want de nietige Steef gaat echt niemand opeten. Een betere titel zou geweest zijn: ‘Wie heeft Oscar opgegeten?’. Dat zul je beamen als je het slot hebt gelezen, maar dat ga ik niet verklappen.
Susannah Lloyd, Kate Hindley: Wie heeft Steef opgegeten?, Gottmer,
Haarlem 2024, 32 p. : ill. ISBN 9789025779962. Vertaling van Who Ate Steve? door
J.H.Gever. Distributie L&M Books
deze pagina printen of opslaan