Misdaad

BOEKEN NR. 2, SEPTEMBER 2015

Raphael Montes : Perfecte dagen

door Hugo Van Hoecke

Wie niet opziet tegen pathologische toestanden allerhande en met name lichaamsdissecties weet te savoureren komt in deze literaire thriller best aan zijn trekken. Téo is een geneeskundestudent die in de anatomieles zijn ziekelijke verbeelding loslaat op het lijk dat hij geacht wordt te bestuderen en dat voor de eenzaat die hij is, tot enige vriendin is geworden. Eens het academiejaar is afgelopen, blijft hij verweesd achter met zijn bedlegerige moeder en dat trekt de morbide krachten die hem verteren pas goed op gang. De vrij toevallige ontmoeting met de levenslustige Clarice wordt de aanzet tot een regelrechte ontvoering; het meisje wordt het onwillige speeltje van zijn perverse aberraties. Daarbij is het niet zo dat Téo met de gedachte speelt haar te vernietigen; hij is er enkel op uit haar weerloos te maken en onomkeerbaar aan zich te ketenen. U kent het verhaal: de eenzame psychopaat die het leven misgelopen is en nu een waanzinnige poging onderneemt om het tij te keren.
Om zijn duivelse doel te bereiken gaat Téo ijselijk methodisch te werk. Met veel geslijm en desnoods injecties houdt hij de arme Clarice, en zodoende ook de touwtjes van het verhaal, netjes in handen. En duiken er al onvoorziene hindernissen op dan slaagt hij erin om die perfect te ontwijken, ook al moet de auteur daartoe soms goocheltrucs ter hulp roepen. Het blijft daarbij de vraag wat nu het hoofddoel was: een monsterlijk zieke geest in beeld brengen, of een hoeveelheid brutaliteit etaleren. Beide waarschijnlijk. De lezer wordt daarop vastgepind als een soort literaire voyeur die een voortreffelijk ineengeknutseld verhaal aangeboden krijgt maar wie geen gruwelijke kwelling bespaard mag blijven.
Is het verhaal zelf van degelijk allooi, dan kost het toch moeite om de ontwikkeling ervan als minimaal realistisch te ervaren. Clarice is wel het slachtoffer, maar zij speelt een pervers spel van aantrekken en afstoten en gaat bovendien ongemeen ver in het aanhalen van haar belager; om dan plots – niet op het meest aangewezen moment als u mij vraagt - even brutaal als haar ontvoerder zich van hem af te keren. Zij en Téo slaan mekaar dan wel verrot, maar herstellen daarvan alsof ze zeven levens in de aanbieding hebben; het doet denken aan die cowboyfilms waarin op het ene moment een tegenstander schijnbaar morsdood wordt geslagen om in de daaropvolgende scene vrolijk weer aan de slag (letterlijk) te gaan. Hoe dan ook, het verhaal van deze jonge Braziliaanse auteur heeft vaart en houdt je van begin tot eind geboeid, al had de afronding iets meer body mogen krijgen na het doorstaan van de ongebreidelde stampede die eraan voorafgaat. Een perfect scenario voor een Amerikaanse B-film zou ik zeggen.
 
Amsterdam : Cargo, 2015, 270 p. Oorspr. titel: Dias perfeitos. ISBN 9789023491248
 
 
 
 


deze pagina printen of opslaan

Nieuwe recensies

BOEKEN NR. 3, MAART 2024

Binnen in de aarde is een berg

Hester Knibbe

De zomers

Ronya Othmann

Het mensenschip

Autran Dourado

Onze James. De vrouwen van Ensor

Jan Bultheel, Eric Min (nawoord)

Woestijnpassages

Emmelien Kramer

naar overzicht

JEUGDBOEKEN NR. 3, MAART 2024

Een toren van tijgers

Lizette de Koning, Gareth Lucas (ill.)

Eenbeen

Thijs Goverde

Roofvogels. De mooiste en machtigste dieren in de lucht

Walter De Raedt, Joris De Raedt (ill.)

Salto

Arndís Thórarinsdóttir, Linde Faas (ill.)

Springlevend

Saskia de Bodt

naar overzicht


ontwerp: Ann Van der Kinderen   |   programmatie: dataweb   |   © MappaLibri