Waar Kees van Kooten een plan
verzonnen had om een boek te publiceren over cartoons, besliste het leven er
anders over: zijn voorbereiding werd abrupt een halt toegeroepen door een
hartaanval. De gevolgen daarvan (ziekenhuisopname, operatie, revalidatie),
deden hem anders in het leven staan – en gaven een draai aan het boekproject
dat hij voor ogen had.
Niet langer alleen cartoons werden de rode
draad van zijn nieuwe titel, maar ook zijn recentste ervaringen (en
ontmoetingen) in het ziekbed. Aangever van dienst is geregeld de heer Hartman,
in het naastgelegen bed. Via een oud boekje met cartoons dat Hartman van zijn
voormalig werkgever de NS kreeg, vertelt Van Kooten de lezer waarom hij een
tekening wel of geen goede cartoon vindt: knap getekend is één, de mop goed
kunnen navertellen is twee, aldus de auteur. Ter illustratie haalt hij zijn
favorieten aan, zoals Peter Van Straaten, Siegfried Woldhek, Chad Addams of
James Thurber – velen onder hen publiceerden in zijn lijfblad The New Yorker.
Een deel van de cartoons die Kees van Kooten aanhaalt, wordt ook afgebeeld in Leve het welwezen. In meerdere opzichten
doet zijn recentste werk dan ook denken aan Hartstochtjes
(2012), waarin Van Kooten zijn naar eigen zeggen picturale stukken verzamelde.
Ook zijn liefde voor de tekeningen van Siegfried Woldhek bijvoorbeeld, of voor
de mannetjes van Jean-Jacques Sempé zijn een terugkerend thema. Maar waar het
in Hartstochtjes over cartoons én
over schilderijen (en de daarbij behorende ontmoetingen) ging, ligt de focus in
Leve het welwezen elders.
Resultaat is weerom
een typisch Van Kooten boek: onderhoudend, humoristisch en (zelf) relativerend.
Ook nu weer hanteerde de voormalig tv-maker een wervelende stijl. Eens je
begint te lezen, blijf je zitten tot je de laatste pagina hebt omgedraaid. Kees
Van Kooten vertelt het allemaal of het pure autobiografie is. Het harde werken
aan het huis in Frankrijk, de bezoekjes aan tentoonstellingen van cartoonisten
van allerlei slag en hoe het voelt een hartaanval te krijgen terwijl hij zijn
kleinkinderen naar school brengt vormen de inleiding voor wat hij ons over
cartoons wil meegeven. Het is aan de lezer om te bedenken of het wel zo echt
gebeurd is allemaal, of dat de auteur zich misschien heeft geamuseerd met een
flinke draai te geven aan de feiten. Het antwoord op deze vraag doet er
eigenlijk niet toe. Naast veel leesplezier levert Leve het welwezen ook een interessant kijkboek op.
Kees van Kooten heeft dus opnieuw een pareltje in de boekenkast
gecreëerd. Dat we bovendien vernemen dat ook Remco Campert zich in een ver
verleden vermeide met het maken van leuke tekeningen, is een kersje op de
taart. Voorzien van korte biografieën van de tekenaars achterin. Verzorgd
uitgegeven, bladspiegel en lettertype zijn een plezier voor het oog.
Amsterdam : De Harmonie, 2015, 166 p. :
ill. ISBN 9789076174655
deze pagina printen of opslaan