Nederlands proza
BOEKEN NR. 6, NOVEMBER 2015
Carmien Michels: Vraag het aan de bliksem
door Jooris van Hulle
‘Een weergaloze
coming-of-ageroman’: zo wordt Vraag het
aan de bliksem, de tweede roman van Carmien Michels in een wervende
uitgeverstekst omschreven op de achterflap. De vraag of en in hoeverre het
portret van een knaap op de grenslijn van de volwassenheid ook echt weet te
beklijven, blijft na de lectuur echter onbeantwoord.
Danny woont samen met zijn ouders, ‘mensen die ervoor kozen
hun leven in te richten met de meubelstukken van hun ouders, zonder te kijken
naar de mogelijkheden verderop’, in een petieterig appartement op de negende
verdieping van een flatgebouw. De vader sluit zich van alles en iedereen af,
verliest op een bepaald moment zijn job en gaat dan maar doellos rondzwerven in
de stad. Danny’s moeder, steevast door hem de ‘moederzottin’ genoemd, leeft op
het ritme van haar onvoorspelbare kuren en houdt zich het liefst verre van
alles wat ook maar op enige verantwoordelijkheidszin zou kunnen wijzen. Het is
zijn ongebreidelde fantasie die Danny - die in feite liever David had geheten,
naar de herdersjongen die beroemd werd toen hij de reus Goliath velde -
rechthoudt. Zijn dromen zijn er vooral op gericht ooit eens rijk te worden,
zoveel geld te bezitten dat hij zich vrij kan voelen, net zo zoals hij het
onder meer ziet bij meer ‘gefortuneerde’ jongens uit zijn omgeving: een neef
van hem, of een van zijn vrienden wiens moeder zelfs een overduidelijk oogje
heeft op hem…
Het verhaal van Danny’s excursie
in het leven, in wezen een eindeloze poging te ontsnappen aan de benauwenis van
zijn leven thuis, loopt vast in een geheel van losjes aan elkaar geregen
anekdotes. Het overtuigendst komt Michels uit de hoek wanneer zij vanuit het
contrast tussen werkelijkheid en fictie de Werdegang
van Danny in kaart brengt. Zo is het verhaal van de ex-verzetsstrijder René,
die in werkelijkheid lid is geweest van de Hitlerjugend. De les die Danny van
hem heeft geleerd, zo blijkt aan het slot van de roman, komt in René’s woorden
hierop neer: ‘Met een beetje verbeelding overstijgt iedereen zijn eigen
nietigheid.’ En voegt Danny er aan toe: ‘En met grootheidswaanzin’.
Carmien Michels heeft een vlotte pen; ze doet niet aan
franjes en gaat recht op het doel af. Alleen blijft dit doel alles bij elkaar
nogal vaag en weinig tot de verbeelding sprekend.
Antwerpen : Polis, 2015, 221 p. ISBN 9789463100144
deze pagina printen of opslaan