Nederlands proza

Herman Franke: Notulen

door Erik de Smedt

Een paar decennia terug heeft het verhalende cursiefje plaats geruimd voor de veel meer beschouwende column. De meeste mensen echter denken in verhalen, al zijn die zelden zo breed uitgesponnen dat er een roman uit ontstaat. De Notulen van Herman Franke zijn een 50-tal titelloze miniverhalen van maximum 400 woorden, die vaak gaan over de interactie tussen man en vrouw. De protagonisten zijn van onbestemde leeftijd, naamloos ook. Franke lijkt het leven te willen betrappen op een onbewaakt moment: wanneer een koppel aan het schelden gaat, een vrouw een jeugdliefde terugziet, een zwerver op straat in de weg ligt, een man uitgekeken is op zijn vrouw, een partner altijd tegenspreekt, een jonge vrouw beseft dat ze zwanger is, een zoon zijn oude moeder verzorgt. De spanning zit hem niet zozeer in het dramatische conflict als in wat er zich binnen in de personages afspeelt. Soms bestaat wat gebeurt alleen in de (dag)droom, solo, of in gedachten die de ander niet kan raden. Een afwikkeling is er zelden, de onverwachte confrontatie geeft ten hoogste een flits van inzicht. De personages praten nogal eens naast elkaar heen, zoals dat gaat in het werkelijke leven. Flinterdunne 'tranches de vie', die soms verrassen omdat de ambivalente situaties zo herkenbaar zijn. Dat geldt helaas niet voor de stijl, die niet origineler is dan een doorsnee product uit de schrijfschool. Een boekje voor verloren momenten, snel gelezen en snel vergeten.

Herman Franke, Notulen, Podium Amsterdam, 2004, 120 p., € 11. ISBN 9057591766

Oorspronkelijk verschenen in de Leeswolf 2004

deze pagina printen of opslaan