Vertaald proza

John Berendt: The city of falling angels

door Kris van Zeghbroeck

De Amerikaan John Berendt heeft naam gemaakt als 'non-fictie romanschrijver'. Niet dat hij al veel geschreven heeft; het succes (inclusief de verfilming met Kevin Spacey) van zijn debuut Middernacht in de tuin van goed en kwaad (1994 -- genomineerd voor de Pulitzer Prize), maakte dat Berendt lang gezocht heeft naar een nieuw en boeiend project om zijn tanden in te zetten. Om niet in herhaling te vallen keerde hij het Savannah (Georgia) van zijn eersteling de rug toe en zocht zijn heil in Venetië. Berendt schrijft traag en doet veel aan research: "Voor dit boek moest ik Italiaans leren, moest ik mij verdiepen in de geschiedenis van de stad, moest ik mensen leren kennen die mij hun verhaal wilden vertellen. Dat vraagt veel tijd." Zo'n elf jaar na zijn debuut verscheen zijn lang verwachte tweede boek, The city of falling angels (vert. Stad der vallende engelen). Daarin gebruikt Berendt de verwoesting in 1996 van het beroemde operahuis La Fenice, en de door corruptie en verregaande bureaucratie geplaagde wederopbouw als raamvertelling om zijn boek vorm te geven. Daarbij heeft hij weinig oog voor de magistrale architectuur van de stad, maar verdiept zich des te meer in de met schandalen gevulde onderbuik van Venetië. De stank van de als open riolering gebruikte Venetiaanse kanalen en het gevaar voor neerstortende gebeeldhouwde engelen van een verzakkende kerk (zie titel), worden metaforen voor de stinkende hel van de Italiaanse corruptie. Berendt analyseert gedetailleerd en langdurig het bewijsmateriaal en de officiële onderzoeken. De beschrijving van heel wat huidige en vroegere bewoners (Italianen en expats) zorgen voor wat colour locale, doorgaans met de bedoeling het slechtste in de mens boven te halen. Maar met de talloze bronnen die de auteur aanboorde, sijpelden niet enkel feiten maar ook een hoop roddel in het boek. Ondanks de vaste claim dat alles op feiten berust, kan je zoals in Middernacht vermoeden dat Berendt de feiten en de voor waar vertelde roddels soms naar zijn hand zet. Het gebrek aan sfeerschepping en de belachelijke Italiaanse woordenlijst achterin ("Ciao: Hallo, ook 'goedendag' bij afscheid. Familiair gebruikt.") bewegwijzeren de omleiding naar interessantere boeken over Venetië.

John Berendt, The city of falling angels, Penguin New York, 2005, 412 p., € 21. ISBN 1594200580

Oorspronkelijk verschenen in de Leeswolf 2005

deze pagina printen of opslaan