Vertaald proza

BOEKEN NR. 14, DECEMBER 2016

Emylia Hall: De zee die ons scheidt

door Wim Naeyaert

Emylia Hall (1978) is met De zee die ons scheidt niet aan haar proefstuk toe. Na haar studies, werkte ze vijf jaar in een reclamebureau voor ze het schrijverschap verkende. Dat heeft haar geen windeieren gelegd want haar werk is meermaals vertaald en opgepikt door verschillende media zoals ELLE en BBC Radio 6. Vandaag de dag woont ze in Bristol waar ze aan een nieuwe roman werkt.
 
De zee die ons scheidt opent met een haast droomachtige voorstelling van hoe de achttienjarige Robyn een zonovergoten baai van Cornwall zich eigen maakt. Ze doopt het Rockabilly, naar de vetkuifvorm en de ruige rotsen en gaat er surfen. De onstuimige golven maken het de onstuimige Robyn niet gemakkelijk; al gauw raakt ze in de problemen en is ze aan de golven overgeleverd. Jago, een mysterieuze jongen uit de buurt hield haard gelukkig nauwlettend in gaten. Hij weet Robyn te redden en het startschot van een idyllische romance lijkt gegeven:
 
“Je hebt met gered,’ zei ze met krakende stem. ‘Zonder jou…’ ‘Had je het ook wel gered,’ zei Jago. Hij had het nog niet gezegd of hij wilde zijn woorden al terugnemen, iets anders zeggen, alles behalve de vaststelling dat dit meisje, wie ze ook was, zich prima zonder hem kon redden.’
 
De verliefdheid zet zich door: aftastend, onzeker en aandoenlijk zoeken de twee elkaar op. De band die is ontstaan, lijkt te leiden naar een onvermijdbaar en zeemzoet hoogtepunt. Dat verhaal zou gedaan zijn na vijftig bladzijden in deze vierhonderd pagina’s tellende roman. De illusie brokkelt beetje bij beetje af door de harde realiteit: onverenigbare verlangens en externe factoren. In de daaropvolgende jaren groeit de kloof tussen de twee geliefden en kiezen ze elk hun pad. Maar de band die is ontstaan sinds de redding van Robyn lijkt de twee protagonisten terug naar elkaar te drijven.
 
Op vele manieren zijn de twee geliefden elkaars antipode: Robyn is roekeloos terwijl Jago eerder de kat uit de boom kijkt, zij verkiest de bruisende stad en hij het rustgevende platteland, zij wil vooruit, reizen en verkennen terwijl hij zich nestelt in zijn gekende omgeving. Het is dus ook een verhaal geworden over hoe de ene extreme alles wat hijzelf of zijzelf niét belichaamt net mooi vindt aan de andere extreme.
 
Toegegeven: deze recensie blijkt bol te staan van de clichématige beelden maar dat was voor dit verhaal onvermijdbaar. Het boek is geschreven in een taal die past bij Robyn en Jago en wordt opgesmukt met een geslaagde zeemetafoor die de hoofdstukken ordent. Het is bovenal een zomerboek geworden, om te lezen aan het kabbelende water wanneer je in de verdovende zon grabbelt naar een gemakkelijk verteerbaar, feel-good boek.
 
Amsterdam : Ambo/Anthos 2016, 413 p. Vert. van The sea between us door Linda Broeder. ISBN 9789026332548

deze pagina printen of opslaan

Nieuwe recensies

BOEKEN NR. 3, MAART 2024

Binnen in de aarde is een berg

Hester Knibbe

De zomers

Ronya Othmann

Het mensenschip

Autran Dourado

Onze James. De vrouwen van Ensor

Jan Bultheel, Eric Min (nawoord)

Woestijnpassages

Emmelien Kramer

naar overzicht

JEUGDBOEKEN NR. 3, MAART 2024

Een toren van tijgers

Lizette de Koning, Gareth Lucas (ill.)

Eenbeen

Thijs Goverde

Roofvogels. De mooiste en machtigste dieren in de lucht

Walter De Raedt, Joris De Raedt (ill.)

Salto

Arndís Thórarinsdóttir, Linde Faas (ill.)

Springlevend

Saskia de Bodt

naar overzicht


ontwerp: Ann Van der Kinderen   |   programmatie: dataweb   |   © MappaLibri