4+ - Hoewel het hier om een prentenboek gaat, staat, wat
tegenwoordig ongebruikelijk is, de naam van de tekstschrijver er groter op dan
die van de illustrator. In dit geval komt dat vast doordat er een cadeau
uitgedeeld wordt: aan Anke de Vries, die, onder andere met Antonia, haar 80ste verjaardag viert bij een van haar twee
belangrijkste uitgeverijen.
Antonia is een vogel die erg graag vroeg begint met zingen,
niet zo mooi volgens de andere vogels, en ook erg hard. Ze schelden haar uit
(zie de pijltjes in en uit hun boze bekjes), want ze worden er wakker van en
direct daarna chagrijnig. Antonia verlaat het bos en tot ieders verbazing wordt
ze gemist. Als ze terugkomt, uitbundig getooid en eventjes onherkenbaar, wordt
het feest, ook de volgende morgen, hoewel…
Dit prentenboek zegt niet veel
over het werk van Anke de Vries en maakt er ook niet nieuwsgierig naar. Het is
een lief verhaaltje, maar wel een tikje belegen, springerig van structuur en
een beetje ongelijk van taal. Het begint met een pagina met rijm, hetzelfde
rijmpje vinden we op de slotpagina, ertussenin wordt er niet gerijmd. Niet
altijd kiest de auteur woorden voor kleine kinderen: gewekt, mopperend,
scheldend, voor wat oudere kinderen is het verhaal te simpel.
Wat wel fijn is: het verhaal
geeft volop ruimte aan uitbundig illustreren, en die ruimte heeft Piet Grobler
genomen. Grobler is docent illustratie in Engeland, en maker en illustrator van
sterke prentenboeken als Het vogeltjes
ABC (zelf) en De ballade van de dood
(met Harrie Jekkers en Koos Meinderts). Deze tekenaar kennen we in Nederland
nagenoeg uitsluitend van verhalen met dieren als hoofdpersoon. Zoals in Het vogeltjes ABC draait het in Antonia om de vogels, maar in het bos
smokkelt hij er wel een eekhoorntje tussen, in het slot zelfs nog eentje voor
de verliefdheid, en in het verre bos een slangetje. De vrolijkheid spat van de
pagina’s, dus ook als de vogels boos zijn, wint die vrolijkheid. Warm oranje,
paars, geel en rood kunnen dat bewerkstelligen. Het bos doet nauwelijks aan
echt bruin en groen. Die zijn zo licht als maar mogelijk is, met liefst nog wat
rood of geel er doorheen. Ook de bergen krijgen zachte tinten. Trefzeker toont
Grobler de woede van de wakker gefloten vogels, evenals de onzekerheid van
Antonia.
Wat
ook heel aardig is bij deze verjaardag, is dat Anke de Vries vier sterke boeken
heeft mogen herschrijven voor een heruitgave bij Lemniscaat, haar belangrijkste
uitgever van werk voor oudere kinderen. En dat werk zegt wel veel over haar
(thematiek).
Rotterdam : Lemniscaat 2016, [28] p. + ill. ISBN 9789047708513
deze pagina printen of opslaan