Nederlands proza

BOEKEN NR. 1, JANUARI 2018

Öznur Karaca: Marsepeinen vingers

door Hamide Dogan

Marsepeinen vingers (2017) is de debuutroman van de Vlaamse taalwetenschapper en stand-upcomedian Öznur Karaca. Het is het verhaal van een migrantenfamilie in België verteld vanuit het perspectief van Servi, een eerste-generatiemigrant die we vanaf haar vroege jeugd volgen.

Servi groeit op in de jaren vijftig in Turkije. Ze is negen wanneer haar vader sterft. Haar moeder staat er dan met haar vijf kinderen alleen voor waardoor Servi’s toekomst zonder vader een andere wending krijgt. Omdat er geen geld is om haar te laten studeren trouwt ze met Hüseyin bij zie ze bescherming en geborgenheid verwacht. Hij neemt haar mee naar zijn familie in Gent. Ze heeft zin in de toekomst en droomt van een opleiding in Europa, maar het loopt anders.  
 
Ze moet inwonen bij haar schoonfamilie en haar tirannieke schoonmoeder verwacht van haar dat ze het hele huishouden doet. Haar echtgenoot is meestal afwezig, hij moet werken in Duitsland en komt om de zoveel tijd thuis om haar te bezwangeren. Ze krijgt vier kinderen en verhuist uiteindelijk naar een eigen woning, maar haar leven met een bullebak van een man blijft uitzichtloos. Ze probeert haar kinderen zo goed mogelijk te beschermen tegen de psychische terreur van haar man en schoonmoeder. De kinderen komen er echter niet onbeschadigd uit, maar in tegenstelling tot hun moeder komen haar drie dochters wel in opstand en nemen hun lot in eigen handen.
 
Alles wat in een mensenleven kan gebeuren komt voorbij, misschien net iets te veel waardoor de roman soms wat onevenwichtig wordt, maar desondanks ontspoort het boek niet. De psychologische ontwikkelingen van de personages kloppen tot het eind.
 
Het lijkt onvoorstelbaar dat zo’n karaktervolle vrouw bij haar bullebak van een man blijft, maar binnen die wereld, die gemeenschap en die generatie klopt het helemaal en is het totaal niet onlogisch. Servi is niet de enige slimme, leuke vrouw die vastroest in haar situatie en verandert in een passieve, verbitterde vrouw. Dat maakt het boek zo mooi, dat je stilstaat bij die Turkse vrouwen van haar generatie, die vrouwen zonder baan of opleiding, wier wereld niet veel groter is dan hun flatje en kleine familie en kennissenkring waar ze niet uit kunnen komen, wier wereld bestaat uit poetsen, koken, moederen. Vrouwen als Servi krijgen zo een gezicht met een eigen verhaal.
 
Marsepeinen vingers is soepel en pakkend geschreven en het is wachten op wat er nog meer uit de vlotte pen van Öznur Karaca zal komen, want ze is van plan om meer van zich te laten horen.
 
Öznur Karaca: Marsepeinen vingers, Polis, Kalmthout 2017, 307 p. ISBN 9789463102841. Distributie Pelckmans Uitgevers

deze pagina printen of opslaan