Misdaad
BOEKEN NR. 2, FEBRUARI 2018
J.P. Delaney: Het vorige meisje
door Karen Vandyck
Jane is toe aan een iets nieuws nadat haar dochtertje dood
geboren werd. Dat begint bij een nieuwe, betaalbare woonst. Omdat de meeste
panden ver boven Janes budget liggen, doet de makelaar haar aarzelend een
eigenaardig voorstel. In haar portefeuille zit een opmerkelijk pand aan Folgate
Street 1, gebouwd door een gerenommeerde architect. Aan het 200 bladzijden
tellende huurcontract van het minimalistisch gebouwde huis hangen wel een
aantal zeer speciale voorwaarden. Zo mogen de bewoners geen boeken meebrengen,
mag er absoluut geen rommel rondslingeren en worden ze constant in de gaten
gehouden. Daarvoor krijgen ze een huis vol high tech domotica waarbij zelfs de
temperatuur van het douchewater wordt aangepast aan elke bewoner.
Architect Edward
Monkford blijkt een excentrieke, maar knappe man te zijn en beetje bij beetje
valt Jane voor de charmes van de befaamde architect. Ze hoort echter ook van het
lot van de vorige bewoonster, Emma, die in verdachte omstandigheden om het
leven kwam. Emma werd dood aangetroffen beneden aan de trap van het huis. Omdat
het onderzoek geen bewijzen opleverde, werd haar dood geklasseerd als een
spijtig ongeval. Niet iedereen in haar omgeving is echter overtuigd van het
ongeval, haar ex Simon acht Monkford verantwoordelijk voor haar dood. En
wanneer Jane ontdekt dat ze fysiek erg op Emma lijkt, begint ze zich niet meer
zo veilig te voelen in het huis.
Het vorige meisje
valt op door de originele vertelstructuur. Afwisselend wordt een hoofdstuk
beschreven vanuit het standpunt van Jane en Emma. Daarbij springt meteen de
parallel tussen de verhalen van de twee vrouwen in het oog en komt naar voren
dat Jane en Emma vaak dezelfde beslissingen nemen, al dan niet gepusht door hun
omgeving. Monkford blijkt immers niet enkel een excentrieke en charismatische
man te zijn, maar ook een manipulator die werkt volgens steeds hetzelfde
patroon. Wanneer Jane bijvoorbeeld ontdekt dat Emma net hetzelfde dure sieraad
als zijzelf heeft gekregen, beginnen er toch een paar alarmbellen af te gaan.
Nadeel van dit vertelprocedé, dat snel wisselt tussen heden en verleden, is dat
je soms dingen tweemaal na elkaar leest, een keer door de ogen van Emma en een
keer door de ogen van Jane.
J.P. Delaney, een pseudoniem van auteur Tony Strong, levert
een vlot leesbaar boek af. Helaas is de plot iets minder overtuigend, de
ontmaskering van de dader en vooral het motief is een beetje haastig en
overtuigt niet helemaal. Het personage van Edward Monkford vertoont bovendien
de onprettige gelijkenissen met de oppervlakkige Mr. Grey uit Fifty Shades of Grey. Het is maar hoe
hard je je er als lezer aan stoort en hoe ongeloofwaardig je het vindt dat
schijnbaar sterke vrouwen zich laten domineren door een discutabel personage
als Monkford/Grey.
Toch is Het vorige meisje een
aangename leeservaring die zeker zijn plaats verdient in het brede gamma aan
huidige thrillers. ‘Een vrijwel perfecte thriller’, zoals collega-auteur Lee
Childs op het achterflap wordt geciteerd, is Het vorige meisje echter zeker niet.
J.P. Delaney: Het vorige meisje,
Cargo, Amsterdam 2017, 399 p. Vertaling van The girl before door Caecile de
Hoog. ISBN 9789023466963. Distributie: WPG Uitgevers
deze pagina printen of opslaan