Met de samenwerking met strafpleiter Walter
Damen geeft Hilde Vandermeeren haar oeuvre een nieuwe wending. In het dankwoord
aan het slot van Rusteloos wijzen
beide auteurs erop dat het in de bedoeling lag en ligt ‘een nieuw concept te
creëren’ dat uiteindelijk moet leiden tot een trilogie rond hoofdfiguur Kirsten
Hartoghs. Deze uit West-Vlaanderen afkomstige advocate is in Lissabon aan de
slag gegaan bij het befaamde advocatenkantoor Fontes & Associados. Waarom
zij haar geboortestreek heeft verlaten, wordt duidelijk gemaakt in de proloog:
Kirsten was tien jaar oud toen ze getuige was van de moord op hun
zeventienjarige oppas. Dat haar getuigenis toentertijd de dader in de cel heeft
gebracht, blijft haar achtervolgen, zeker als die na zijn vrijlating te weten
is gekomen dat zij hem aan de galg heeft gepraat. Dat het dan Lissabon is
geworden, heeft te maken met het feit dat haar vader, een sterspeler bij voetbalploeg
Benfica, in een verkeersongeval is omgekomen.
Wat volgt in het corpus van de
roman speelt zich af in het ‘heden’ in Lissabon. Kirsten heeft er alles voor
over haar plaats in het advocatenkantoor te consolideren, ook al moet ze daarvoor
opboksen tegen al of niet vermeende tegenkantingen. Raak typeert Vandermeeren
de sfeer op het kantoor, waar het blijkbaar draait om ‘macht, afgunst, ego’s,
vriendjespolitiek.’ Hoe zij zich staande moet weten te houden in het onderzoek
naar de moord op de dochter van een vooraanstaand politicus, de voorzitter van
de socialistische partij in Portugal, vormt de rode draad door een spannend en
ingenieus opgebouwd verhaal. Kirsten blijft geloven in de onschuld van Marnick
Tanghe, de Vlaamse bouwpromotor die het in Lissabon heeft gemaakt en nu
beschuldigd wordt van de moord op het meisje. Dat zij blijft ingaan tegen alle
vooroordelen, valse getuigenissen en het feit dat in de hoogste politieke
kringen iedereen iedereen beschermt, tekent haar als advocate en als mens.
Wordt de lezer in de eerste plaats meegesleept door de
ontwikkeling van het onderzoek, ook aan de psychologische profilering van de
personages wordt ruim aandacht besteed. Waarom Kirsten allergisch is voor de
geur van bloemen, vormt een subtiele motieflijn binnen het geheel. Hoe sommige
collega’s bij Fontes & Associados niet steeds blijken te staan voor wat ze
willen doen geloven, zorgt voor onverwachte wendingen. Hoe hoofdverdachte
Tanghe binnen zijn gezin moet omgaan met de handicap van zijn zoon Gilles is
dan weer een zijmotief dat voor onverwachte cliffhangers zorgt (‘Ik heb het
gedaan’, zegt Gilles op zeker moment, maar…. wat precies?). En de manier waarop
Damen en Vandermeeren de opdringerigheid van de misdaadpers in beeld brengen,
getuigt van bijzonder veel realiteitszin, ook als het gaat om het feit dat een
proces al op voorhand in de media wordt gevoerd.
In tegenlicht staan dan bedenkingen als deze: ‘Wie wil er
nu een moordenaar verdedigen die gruwelijke feiten heeft gepleegd? […] Sommigen
zouden wellicht opwerpen dat het uit pure sensatiezucht was, of uit honger naar
media-aandacht.’ Voor Kirsten, en bij uitbreiding ook voor heel wat advocaten-
strafpleiters staat dit voorop: ‘Waar het nog altijd om draaide was een
afspraak met de waarheid.’ Dat zij daarbij haar relatie met Tomàs op het spel
zet, tekent haar ten voeten uit als mens.
Rusteloos kondigt in de slotzin in een cliffhanger het tweede deel
aan van de trilogie, dat ‘Bodemloos’ moet heten en waarin een directe rol wordt
weggelegd voor de vrijgekomen moordenaar van de oppas: ‘Hij had zijn
vliegticket naar Lissabon al geboekt.’
Walter Damen & Hilde Vandermeeren: Rusteloos, Van
Halewyck, Kalmthout 2018, 332 p. ISBN 9789461317681. Distributie Pelckmans
deze pagina printen of opslaan