Met Wij
knippen de wind brengt Deborah Campert (1938) – echtgenote van schrijver
Remco Campert en voormalig galeriehoudster – een mooie verzameling gedachten,
herinneringen en korte mijmeringen over dagelijkse beslommeringen uit. Nu eens
betreft het een dialoog met haar jonge achterkleindochter Vera, dan weer een
gesprek met echtgenoot Remco aan de scrabbletafel of herinneringen aan haar
jeugd in de Verenigde Staten. De stukjes zijn kort, vaak kernachtig beschreven,
en zijn soms niet eens een pagina lang. De ene keer betreft het mijmeringen
over al wat was (en zetten de lezer zo ook aan het denken), dan weer gaat het
om een lijstje van ‘bedbenodigdheden’ (dingen die nodig zijn om je lekker te
voelen in bed zoals kussens, tijd, een vliegenmepper en een looptelefoon, om er
maar enkele te noemen) of instructies hoe damasten servetten met een geborduurd
monogram te strijken en te vouwen.
Wij knippen de wind – een citaat van Vera, dan
tweeënhalf – is zo een amalgaam aan overpeinzingen geworden waar de lezer af en
toe naar kan teruggrijpen, bijna zoals met een poëziebundel. De kernachtige
stijl doet enigszins denken aan haar eerdere Dierbaar (Thomas Rap 2015),
over haar collectie memorabilia. Hierin beschreef Deborah Campert de beeldjes
en voorwerpen die jarenlang deel uitmaakten van haar leven, en waaraan persoonlijke
herinneringen kleefden. Wij knippen de wind is even openhartig en niet
minder persoonlijk. Ondanks zware onderwerpen als de eindigheid van het leven
en het opkomen van lichamelijke ongemakken, blijft de toon lichtvoetig en
opgewekt. En hoewel de lezer het boek zou kunnen uitkiezen omwille van de
verbintenis met de grote Remco Campert, in de hoop meer over hem te vernemen,
blijft Wij knippen de wind ook met de schrijver slechts als randfiguur
aanwezig, stevig overeind dankzij de filosofische toon en de humor. Het is het
boek van een dame op leeftijd die haar huidige en vroegere leven beschrijft in
de vorm van momenten en gedachten – ongetwijfeld herkenbaar voor velen.
Prachtig is ook de
kaft, met een klein meisje in een witte jurk en een grote witte hoed op: het
betreft een detail van een schilderij van Willem van Malsen, de te vroeg
overleden kunstenaar, over wie Deborah Campert een documentaire maakte.
Dezelfde Willem van Malsen illustreerde trouwens het kinderboek Het schaampaard dat haar goede vriend
Kees van Kooten maakte. In elk geval, Wij
knippen de wind biedt een blik in het leven van een ouder wordende vrouw
die haar leven mild overschouwt.
Deborah Campert: Wij knippen de wind. Notities
van een overgrootmoeder, De Bezige Bij, Amsterdam 2020, 128 p. ISBN 9789403183305.
Distributie Standaard Uitgeverij
deze pagina printen of opslaan