Nederlands proza

BOEKEN NR. 2, FEBRUARI 2018

Joost Devriesere: Pest

door Wim Naeyaert

De Kortrijkzaan Joost Devriesere (1972), journalist en eindredacteur voor Focus Knack, komt na het maatschappelijke boek Vluchten hoeft niet meer. Over vluchtelingen en de mensen die hen helpen met zijn romandebuut Pest op de proppen. Als fervent liefhebber van films kon een spectaculaire openingsscène niet ontbreken. In Pest, een Vlaamse centrumstad (lees: Kortrijk), valt net zoals in de rest van de wereld 90 percent van de bevolking in een diepe, nooit eerder geziene slaap. Na de paniekreactie grijpt de overige 10 percent de kans om een en ander recht te zetten.
 
Het concept van de diepe slaap dient als kaderverhaal om de hoogstpersoonlijke verhalen van de inwoners uit Pest te vertellen. Het lijkt wel alsof elke zonde en elk groot hedendaags thema aan bod komt. Zo opent de roman met de doop van Stijn door de rocamboleske Arvik, aanbidder van God én Iron Maiden. Dat geeft de auteur de kans om het over geloof, misbruik in de Kerk en de positie van de vrouw te hebben. Taboedoorbreking wordt in elk verhaal een doel op zich: Johanna, slachtoffer van huiselijk geweld besluit actie te ondernemen wanneer ze beseft dat haar man wél in slaap is gevallen. Daarna komen twee extreemlinkse resten van de vrije jaren dieren en al even opgesloten en onweerbare goedzakken bevrijden. Een arrogante maar toegewijde filmrecensent wordt met behulp van een taser verantwoordelijk gehouden voor zijn vaak harde woorden. Een Vlaming en een volgens hem gedoemde ‘profiterende buitenlander’ werken noodgedwongen samen om de rijkste en beste vrienden van het bestuur in veiligheid te brengen tot zij ontwaken. Een catfish, oplichter van de goedbedoelende naïeve medemens, wordt zelf in zijn hemd gezet door zijn onstichtelijk voorbeeld.
 
Devriesere schrijft dit boek in een stijl die erg staccato kan overkomen. Korte zinnen moeten de spanningsboog te allen tijde intact houden, afgezien van de vele punchlines die de humor van de auteur typeren. Niet zelden zorgt die botsing tussen spanning en humor voor een bevreemdend effect: ‘Ik zal het [een taser] gebruiken bij de quotering. Of niet, als je het er vlekkeloos vanaf brengt.’ Ze kijkt weer naar zijn kruis. ‘O nee, wacht, daarvoor is het al te laat.’ Tijdens de overpeinzingen van de personages worden dan weer erg ‘schrijfse’ zinnen met soms gezochte synoniemen opgemerkt:
 
‘Net zoals kunst een allerindividueelste uitdrukking van een allerindividueelste emotie is, is kunstkritiek een allerindividueelste opinie van een allerindividueelst individu.’  
 
Wijze woorden van de gemartelde recensent waar ik ook achter sta. Joost Devriesere heeft de zeven zonden en de hedendaagse taboes keurig afgevinkt en soms voel je dat net iets te veel. Toch blijft het een zeer leesbaar en vlot boek die de grote maatschappelijke vraagstukken van vandaag met een lovenswaardige lichtheid opwerpt.
 
Joost Devriesere: Pest, Houtekiet, Antwerpen 2017, 297 p. ISBN 9789089246011. Distributie: VBK België 

deze pagina printen of opslaan

Nieuwe recensies

BOEKEN NR. 3, MAART 2024

Binnen in de aarde is een berg

Hester Knibbe

De zomers

Ronya Othmann

Het mensenschip

Autran Dourado

Onze James. De vrouwen van Ensor

Jan Bultheel, Eric Min (nawoord)

Woestijnpassages

Emmelien Kramer

naar overzicht

JEUGDBOEKEN NR. 3, MAART 2024

Een toren van tijgers

Lizette de Koning, Gareth Lucas (ill.)

Eenbeen

Thijs Goverde

Roofvogels. De mooiste en machtigste dieren in de lucht

Walter De Raedt, Joris De Raedt (ill.)

Salto

Arndís Thórarinsdóttir, Linde Faas (ill.)

Springlevend

Saskia de Bodt

naar overzicht


ontwerp: Ann Van der Kinderen   |   programmatie: dataweb   |   © MappaLibri