Vertaald proza
BOEKEN NR. 3, OKTOBER 2015
William Giraldi: Toen kwamen de wolven
door Kris van Zeghbroeck
De oorspronkelijke titel Hold
the Dark, gooit meteen een schaduw over de roman Toen kwamen de wolven
van William Giraldi. Hier staat niet de idyllische, maar de wrede
nietsontziende natuur centraal. Het winterse Alaska tegen het poolgebied aan
kent enkel gradaties van bijtende koude gedompeld in duister mysterie. In het
afgelegen dorpje Keelut wordt voor de derde keer die winter een kind gegrepen
door wolven. Medora Slone vraagt de niet met dit gebied vertrouwde wolfexpert
Russel Core om haar gegrepen kleuter op te sporen, zodat ze zijn beenderen kan
begraven. De naar zelfmoord neigende Core grijpt de gebeurtenis aan om zijn
leven en de kwijnende relatie met zijn in Anchorage gesettelde dochter nieuw
leven in te blazen. Hij vindt in Keelut echter een versie van Dantes Inferno,
waar de hongerende wolven hun eigen jongen opeten om te overleven. Maar hun
wreedheid lijkt in het niets te verzinken bij die van de mens. Bij zijn
terugkeer in het dorp blijkt dat de depressieve Medora verdwenen is en vindt
hij haar kind gewurgd in de ijskelder. Intussen is Vernon Sloane, de vader, op
de terugweg uit het Midden-Oosten, waar hij als soldaat in de oorlog gewond
raakte. Zijn beheerste maar moordende karakter maakt dat zelfs de uit de
misdaad gerekruteerde medesoldaten uit zijn buurt blijven.
Wanneer hij van de politie
verneemt dat zijn zoon dood is en zijn vrouw op de vlucht, trekken hij en zijn
jeugdvriend afzonderlijk een bloedspoor door het ijzige, besneeuwde landschap.
De moordlust van een hongerende roedel wolven verzinkt er bij in het niets.
Niet enkel politiemensen, maar ook een aantal bewoners uit de regio die zijn
zoektocht naar Medora in de weg staan of een mogelijke hand hadden in haar
beweegredenen, sterven door Vernons hand. Het duistere mysterie dat Vernon en
Medora achtervolgt, is dat ze vervloekt zijn en dat volgens een oude vrouw/heks
hun kind nooit geboren had mogen worden. Wolvenolie en wolvenmaskers lijken een
rol te spelen in het proces om rampspoed tegen te gaan, maar in handen van de
mens lijkt de dierlijke wreedheid enkel te worden uitvergroot.
Uiteindelijk blijkt dat Vernon en
Medora broer en zus zijn. Het is een doodgezwegen incestverhaal uit een
gedoemde gemeenschap die zich volledig van de beschaafde wereld afsluit. Het
komt niet tot een bloedig treffen tussen broer en zus, ze hebben elkaar nodig
en hun ‘harmonieus’ samenleven in de wildernis, op de vlucht voor de
autoriteiten, wordt ondersteund door het dorp en lijkt een toekomst te hebben.
Net zoals Core -- die in een laatste confrontatie met Vernon gewond raakte,
maar gespaard werd na de hereniging tussen broer en zus – een toekomst heeft
als hij in het ziekenhuis herenigd wordt met zijn dochter.
Zowel het thema van
gewelddadigheid en de uitwerking van het verhaal doen denken aan het werk van
Cormac McCarthy. De poëtische taal werd uitgepuurd tot de essentie. Voortdurend
worden vragen opgeworpen die enig licht kunnen werpen op de duistere wereld van
het verloren paradijs, dat zich hier situeert in de lange nachten van het
winterse Alaska. De strijd tussen natuur en beschaving, schuld en boete, dier
en mens, licht en duisternis en het zoeken naar een balans, liggen aan het hart
van dit verhaal. Core krijgt (ook in zijn naam) de rol toebedeeld van observerende
buitenstaander, die inzicht tracht te krijgen in wat er gebeurt. Als lezer word
je in een onbehaaglijke wereld van duister en mysterie gezogen, voortdurend op
zoek naar een sprankje licht. Toen kwamen de wolven is zonder meer
een beklijvend boek.
Amsterdam : Lebowski, 2015, 191 p.
Oorspr. titel : Hold the dark. ISBN 9789048826971
Meer besprekingen over Alaska
deze pagina printen of opslaan