Haar van Kathleen Vereecken is een roman ‘over grote
vragen rond liefde en verraad’, lees je op de ietwat overtrokken flaptekst. Drie
zussen moeten omgaan met het verlies van hun moeder, die op de terugreis van
een vakantie in Spanje door een vrachtwagen werd gegrepen. Hun vader blijft nadien
ieder jaar weer terugkeren naar hetzelfde hotel dat ze toen betrokken (‘we
komen terug tot het geen pijn meer doet’). Nu, zoveel jaar later op zijn
sterfbed, durft hij eindelijk in de spiegel te kijken en te aanvaarden dat hij
ergens zwaar in de fout is gegaan. De drie zussen gaan daarnaast ook met vallen
en opstaan op zoek naar een zinvolle invulling van hun verlangen naar een
blijvende en duurzame relatie.
Vereecken vertelt het
verhaal van de vier protagonisten in elkaar snel opvolgende hoofdstukken,
waarin wisselend wordt teruggeblikt op hun leven. De oudste dochter, Suzanne
is, nadat ze in Spanje werd verkracht en de zwangerschap liet afbreken, er nooit
nog toe gekomen een blijvende relatie aan te gaan. De jongste zus, Hanna, zoekt
het in alternatieve kringen, van lachyoga tot andere health sessions, zweverig
in haar uitspraken en in de relaties die ze her en der aangaat. Steun zoekt ze
in Bond-zonder-naam slogans als ‘Falen is niets meer dan het leven dat ons in
een andere richting stuurt’. De lezer wordt echter in de eerste plaats
getroffen door het relaas dat Vereecken brengt over het leven van Catherine, de
tweede dochter in het gezin. Vooral de manier waarop de vader zich – zoals aan
het slot van de roman zal blijken – in haar leven heeft genesteld en haar grote
liefde voor een Nieuw-Zeelandse jongen heeft gedwarsboomd, blijft hangen. Catherine
zal later dan toch huwen en een dochter krijgen, die omkomt in een
verkeersongeval dat haar moeder heeft veroorzaakt. Catherine zoekt troost in de
kunst, maar dat kan de pijn van het verlies nauwelijks verzachten. Het verhaal
van Catherine geeft de roman dan toch de diepgang die binnen de andere verhalen
grotendeels afwezig blijft.
Haar – de titel verwijst naar de vader, die gefascineerd is door
weelderig uitwaaierende vrouwenharen –
is een niet ten volle geslaagde poging - lees: weinig verrassend in de
plotwending, stilistisch nogal vlak en ongeïnspireerd – om de impact van het
verlies op het leven van een aantal mensen in kaart te brengen.
Antwerpen : Polis,
2016, 199 p. ISBN 9789463101110
deze pagina printen of opslaan