Vertaald proza

BOEKEN NR. 5, MAART 2016

Nicola Lagioia: De wreedheid

door Inge Lanslots

De uitgeverswereld mag dan wel onder zware druk staan, toch worden romans van jonge Italiaanse auteurs verrassend snel opgepikt in de lage landen. Zo ook De wreedheid van Nicola Lagioia (1973, Bari), die vorig jaar nog de prestigieuze Strega-prijs wegkaapte. De lijvige roman, de vierde van de auteur, werd alom geprezen om de rijke taal en pakkende beeldspraak, maar nog meer omdat De wreedheid in een bijwijlen beklemmende noir-sfeer baadt.

Alles draait om de plotse dood van de ooit betoverend mooie Clara, een overlijden dat niemand van haar familie echt lijkt te deren, tenzij haar halfbroer Michele, die in Rome als journalist aan de bak probeert te komen. Michele begint dan maar zelf te graven in het leven van zijn halfzus en reconstrueert zo de laatste tien jaar waarvan hij eigenlijk geen deel uitmaakte. De waarheid over Clara’s dood, die een corrupte gerechtsarts als zelfmoord heeft gelabeld, dringt maar langzaam tot Michele door. Tijdens zijn afwezigheid lijkt zijn zus te zijn vergleden in een neerwaartse spiraal van drugs, nietszeggende buitenechtelijke relaties en ontwrichtende groepsseks... Bovendien ontdekt Michele dat Clara’s lot ook nog eens verweven is met dat van hun vaders zaak, een bouwfirma in Puglia die door allerlei malafide praktijken misschien wel te gronde wordt gericht.  
 
De 33-jarige Michele geeft niet meteen om het mogelijke verlies van dat familiefortuin, maar komt wel tot het besef dat zijn geluk niet kan blijven afhangen van de band met zijn halfzus, wat hun beider toekomst eigenlijk altijd in de weg stond. Als kind en prille tiener waren hij en Clara immers heel close, op het zorgwekkende af misschien, terwijl de relatie met de rest van de familie erg afstandelijk was. Michele mocht dan wel zijn opgegroeid onder hetzelfde dak in Bari, niemand wilde vergeten dat hij de zoon was van Micaela, de minnares van zijn vader, die in het kraambed gestorven was. Voor de rusteloze Michele waren er geen extraatjes, geen dure (taal)vakanties en, in tegenstelling tot Clara en de andere kinderen, droeg hij ook nooit merkkleding. En dan was er nog zijn eigenzinnige en buitensporige gedrag, het gevolg van zijn bipolaire stoornis, met als weerzinwekkende hoogtepunten een poging tot brandstichting en geweldpleging. Michele heeft ‘op z’n zachtst gezegd een gecompliceerde band met de werkelijkheid’, lees je halverwege de roman.  
 
De wreedheid brengt dus niet alleen Michele’s moeizame zoektocht naar de waarheid, maar onthult ook de identiteit van de halfbroer en -zus. Hun verknipte relatie belicht Lagioia knap vanuit meerdere perspectieven, die van de ongrijpbare Clara en Michele, maar ook van andere personages, familieleden of (zaken)relaties. Als lezer volg je moeiteloos die wisselende vertelperspectieven, net zoals de vele tijdsprongen in de driedelige roman. Je zou je wellicht wat kunnen storen aan de vaak erg beladen digressies, waarin insecten en andere dieren de menselijke wreedheid uitvergroten. Ook op Lagioia’s barokke taal zou je wat kunnen aanmerken, ware het niet dat vertaalster Els van der Pluijm die meeslepend wist om te zetten.  
 
Amsterdam : De Bezige Bij 2016, 384 p. Vert. van: La ferocia door Els van der Pluijm. ISBN 9789023494454

deze pagina printen of opslaan

Nieuwe recensies

BOEKEN NR. 3, MAART 2024

Binnen in de aarde is een berg

Hester Knibbe

De zomers

Ronya Othmann

Het mensenschip

Autran Dourado

Onze James. De vrouwen van Ensor

Jan Bultheel, Eric Min (nawoord)

Woestijnpassages

Emmelien Kramer

naar overzicht

JEUGDBOEKEN NR. 3, MAART 2024

Een toren van tijgers

Lizette de Koning, Gareth Lucas (ill.)

Eenbeen

Thijs Goverde

Roofvogels. De mooiste en machtigste dieren in de lucht

Walter De Raedt, Joris De Raedt (ill.)

Salto

Arndís Thórarinsdóttir, Linde Faas (ill.)

Springlevend

Saskia de Bodt

naar overzicht


ontwerp: Ann Van der Kinderen   |   programmatie: dataweb   |   © MappaLibri