Lydia
Verbeeck heeft naam en faam verworven als auteur van historische thrillers. Met
haar roman De gestolen glasramen
focust zij, in een dubbelverhaal dat vanuit de zestiende eeuw reikt naar het
begin van de voorbije twintigste eeuw, op de geschiedenis van de Italiaanse
koopmansfamilie Affaitati, die vanuit Antwerpen en Lier haar invloed wist uit
te breiden tot in het West-Vlaamse Gistel.
Mede dankzij zijn aandeel in de beveiliging van Antwerpen
krijgt Gian Carlo Affaitati van Karel V de adellijke titel ‘heer van Gistel’
aangereikt. Voor hem een bekroning, voor de edellieden-van-afkomst een blamage
dat nu ook kooplui in de adelstand worden verheven. Snel blijkt dat Gian Carlo
de luxe van Antwerpen en zijn buitenwoonst in Lier zal moeten missen: Gistel
heeft hem weinig te bieden, ‘algemene toestand van verval deed hem zich
afvragen of het kasteel wel de moeite waard was. De hele stad vertoonde trouwens
dezelfde tekenen.’ Als hij dan verder af te rekenen krijgt met corrupte
rentmeesters en pachtophalers zal hij echt op zijn strepen moeten staan om
alles ten goede te keren.
In een wervelend verhaal,
waarin Gian Carlo’s broers Gian Battista en Luigi een rol komen opeisen, onder
meer waar het een juweel betreft dat de keizer opeist als bezit uit
familie-erfenis, tekent Verbeeck de persoonlijke bekommernissen van Gian Carlo
Affaitati uit. Zijdelings, in een nevenverhaal dat mee de sfeer van die
zestiende eeuw moet inkleuren, wordt onder meer nog het verhaal verteld van de
zuster Marga, die het slotklooster waar ze zich gevangen voelt, ontvlucht.
Aanleunend bij deze historische schets ontwikkelt Verbeeck
dan het verhaal van kunstverzamelaar Paradis, die alles in het werk stelt om de
glasramen die Gian Carlo ooit schonk aan de Sint-Gummaruskerk in Lier, in zijn
bezit te krijgen. Dat hij daar redenen toe heeft, wordt in een eerder geforceerde
kunstgreep aangebracht: zijn verre voorouder moet de dochter zijn geweest van
Affaitati, die een avontuurtje heeft gehad met zijn dienstmeid Dotti Pladijs.
Van Pladijs naar Paradijs en ten slotte Paradis: het wordt allemaal wat
opzichtig aan elkaar gelinkt. In wezen had Verbeeck die toevoeging naar onze
tijd niet echt nodig. Haar verhaal over de familie Affaitati overtuigt al
voldoende op zich, zo levendig en gedetailleerd wordt de zestiende eeuw in
beeld gebracht.
Lydia Verbeeck: De gestolen
glasramen, Davidsfonds, Leuven 2019, 300 p. ISBN 9789059089600.
Distributie Standaard Uitgeverij
deze pagina printen of opslaan