De 75-jarige Felix Pink is een ‘Exitier’, dat wil zeggen
dat hij samen met een collega terminale mensen begeleidt tijdens hun laatste levensmomenten.
Concreet gaan de Exitiers op een afgesproken moment naar de mensen thuis, laten
zich binnen met de sleutel die onder de mat ligt, waar ze de zieke in bed
vinden. Met behulp van lachgas pleegt de terminaal zieke zelfmoord. De Exitiers
zorgen alleen voor gezelschap en morele steun tijdens de laatste uren van
iemands leven en helpen niet actief. Na hun laatste klus beslist Felix’ vaste
partner Chris er mee op te houden waardoor Felix aan de nieuwe Exitier Amanda
wordt gekoppeld. Samen gaan ze naar Black Lane, maar in het huis loopt het
grondig mis. De verkeerde man sterft en Felix slaat in paniek op de vlucht.
De Britse Belinda
Bauer heeft een van de mooiste pennen uit de hedendaagse thrillerwereld, haar
beschrijvende en beklemmende stijl zijn ideaal om mysterie op te roepen en de
lezer in het verhaal te trekken. Haar achtste boek Exit is echter minder
spannend dan we van haar gewend zijn. Hier en daar kabbelt het verhaal rustig
verder zonder dat Bauer veel haast maakt om de plot voort te stuwen. Exit voelt
een beetje als het leven van het 75-jarige hoofdpersonage Felix Pink: het
bereidt zich zonder haast voor op het einde.
De gevorderde leeftijd van het hoofdpersonage
maakt het wellicht moeilijker voor jongere lezers om zich in hem te herkennen.
Bauer maakt van Felix nochtans een aangename, doodnormale zeventiger weliswaar met
een apart bijberoep. Met het gegeven van de Exitiers waagt Bauer zich op glad
ijs. Er werd al menig fel debat gehouden over euthanasie, maar Bauer houdt zich
ver van een oordeel. Ze toont enkel dat het selecte kransje van Exitiers uit pure
naastenliefde doodzieke mensen bijstaan in hun laatste moment. Dat de wet
echter vaker niet uit naastenliefde handelt, ondervinden de Exitiers al snel
wanneer ze het mogen komen uitleggen op het politiebureau.
Belinda Bauer houdt ervan om in
het hoofd van haar personages te kruipen. In Wat dood is
was het hoofdpersonage autistisch en in De ziener
is er sprake van spirituele gaves. In Exit waagt Bauer zich voorzichtig
aan het onderwerp dementie. Er wordt nooit duidelijk uitgesproken dat Felix
Pink aan de ziekte lijdt, maar hier en daar wordt gesuggereerd dat de man erg
vergeetachtig wordt en moeite heeft om bepaalde zaken te herinneren. Het brengt
een nieuwe dynamiek in Exit want als Felix echt last heeft van zijn
geheugen, is hij uiteraard een onbetrouwbare verteller.
Exit is een mooi
geschreven en warm verhaal over naastenliefde, met een charmant hoofdpersonage.
De flaptekst (‘Maak kennis met de meest onwaarschijnlijke moordenaar die je
ooit zult tegenkomen’) is echter een beetje misleidend, de flaptekst van de
Engelstalige uitgave is veel accurater: ‘It was never supposed to be murder’.
Belinda Bauer: Exit, Bruna, Amsterdam 2021, 368 p. ISBN 9789400513297. Vertaling
van Exit door Valérie Janssen. Distributie:
Standaard Uitgeverij
deze pagina printen of opslaan