In haar verhalenbundel Een modern
verlangen brengt Hanna Bervoets veertien verhalen samen
waarin ze verder graaft in de goudmijn van de menselijke relaties. Een
onuitputtelijke bron van inspiratie is dat, natuurlijk: hoe mensen met elkaar
omgaan, met hun geliefden, vrienden, kinderen, huisdieren. Bervoets weet als
geen ander het spel van begrip en onbegrip, afstand en nabijheid te vatten. In
deze veertien verhalen zit je op de eerste rij bij iemand die naar de wereld
kijkt met een fileermes, niets ontziend maar ook heel geestig. Je leest ze met
een monkellach, maar ook in het volle besef dat je net zo goed zelf een van de
personages had kunnen zijn.
Dat elke sociale
omgeving vervuld is van een veelvoud aan geschreven, maar meestal ongeschreven
regels, wordt mooi duidelijk gemaakt in Een van ons,
een verhaal over een internetforum voor caviabezitters. Zoals elk forum heeft
ook dit forum een aantal huisregels, die zich laten samenvatten in het adagium ‘oordelen,
niet veroordelen’. Het klinkt logisch, vanzelfsprekend zelfs, maar in de
praktijk blijkt het dat allerminst. Het verhaal ontspint zich langs alle kanten
van het spectrum, er is discussie over alles: over meningen en
meningsverschillen, over hoe ver je kan gaan in het opdringen van een oordeel.
Tot op een bepaald moment het ondenkbare gebeurt, wanneer iemand voorstelt om
bij iemand werkelijk thuis te gaan kijken of ze haar cavia wel de juiste zorgen
geeft. Iets wat vroeger heel gewoon was, even langslopen bij iemand om te
helpen, is vandaag een ongeoorloofd inbreken geworden in het privéleven van een
ander. Onze data liggen op straat, maar binnen de vier muren van ons huis
hebben we het gevoel volkomen veilig te zijn.
De steeds ingrijpendere rol van techniek en sociale media
is een extra leidend principe in deze geestige, maar ook onheilspellende
verhalenbundel. Het is ook een fascinatie die doorschemert in het oeuvre van
Bervoets in het algemeen. De afgelopen (pakweg) twintig jaar hebben deze
ontwikkelingen ons sociaal leven makkelijker, maar toch vooral ook moeilijker
gemaakt.
In
het verhaal ‘Dag
1851’ gaat die rol van technologie
misschien nog het verst: het lichaam van een zekere Mevrouw Clou wordt er
volledig gemonitord en kent geen enkel geheim meer. Het doet denken aan Black Mirror, de Netflixserie die op zoek gaat naar de implicaties van onze
menselijke drang naar technologische ontwikkeling. Bervoets’ stijl wordt hier
bijzonder afgemeten, de taal valt samen met de inhoud. Het is een verhaal waar
je ijskoud van wordt. Hoe is het zover kunnen komen?
Nieuwe technologieën scheppen mogelijkheden maar roepen ook
zoveel vragen en opties op dat we vaak terugverlangen naar hoe het vroeger was.
Van alle moderne verlangens die in Bervoets verhalenbundel voorkomen, is dat
nostalgische verlangen naar vroeger misschien nog het modernste van
allemaal.
Hanna Bervoets: Een modern
verlangen, Pluim, Amsterdam 2021, 239 p. ISBN 9789083142166
deze pagina printen of opslaan