Vanaf zes jaar

JEUGDBOEKEN NR. 10, DECEMBER 2021

David Grossman, Ninamasina (ill.): Elke rimpel een verhaal

door An-Sofie Bessemans

6+ - ‘Elke rimpel vertelt een verhaal’, zo blijkt in het gelijknamige prentenboek van de Israëlische David Grossman en de Italiaanse illustratrice Ninamasina. Elke dinsdag na school gaan de kleuter Yotam en opa Amnon samen druivensap en koffie drinken op café. De opa lacht en de kleine tekent, zegt serveerster Aviva, die blij is hen te ontvangen. Hoe opa aan zijn rimpels komt, wil Yotam weten. En dan steekt opa van wal.  

De onbevangen vragen van Yotam leiden tot een betekenisvol gesprek met opa, die stukjes van zijn levensgeschiedenis en wijsheid aan zijn kleinzoon doorgeeft. Aan elke rimpel verbindt opa een gebeurtenis. Het maakt voor de kleuter de tijd en de ouderdom tastbaar, net als de belangrijke gebeurtenissen in opa’s leven, een afspiegeling van persoonlijke vreugde en verdriet. Yotam raakt de rimpels ook aan. Voor opa een inspiratie om een verhaal in woorden te vertellen, voor Yotam een inspiratie voor zijn tekening.
 
Ninamasina tilt de eenvoudige tekst van Grossman met haar beelden naar een hoger niveau. Blauw en donkere tinten voeren de boventoon, alsof opa’s leeftijd hem naar de avond en de nakende nacht van het leven heeft gebracht. Zijn handen dragen de sporen van een lang leven. Een mooie dubbele pagina wordt ingenomen door een kopje koffie van boven gezien, waar opa in roert. Op zijn ene mouw zie je een boom die bijna al zijn blaadjes heeft verloren, op de andere zie je riet. De blaadjes waaien rond het kopje en later vindt een kleine vinger met strakke huid de weg naar opa’s lijntjes. De handen van opa zijn oud, je ziet hoe de vingers overgaan in een boom die al heel diep is geworteld. Niet toevallig komen aan het einde van het boek handen terug...
 
Voor de lijnen in opa’s gezicht roepen Grossman en Ninamasina associaties op met de zee - waar we later een guitig oranje visje in zien duiken. Droeve, onverwachte (?) gebeurtenissen krijgen vorm in druppels en een bliksemschicht. Misschien is het ook geen toeval dat bij de openingsprent, waar Yotam vraagt naar wat er op opa’s gezicht zit, we opa op de rug zien naar zijn ogen tasten - verwijst hij echt naar zijn bril, of moet hij een traantje wegpinken? Het mag duidelijk zijn dat opa heel erg van zijn kleinzoon houdt, en dat zijn geboorte hem vleugels heeft gegeven.
 
Alleen in de prenten, niet in de tekst, zien we de suggesties van een naald, die de rimpels door het gelaat van opa heeft geregen. Of de rimpels pijn doen, wil Yotam namelijk weten. De opa glimlacht en zegt van nee. Mooi is de suggestie van hoe rimpels ons weer aan elkaar naaien, als wonden die gehecht moeten worden. Leuk is het knipoogje naar het kopje koffie, dat een vlekkerig cirkeltje maakt in de tekeningen. Zo kan ik nog wel een tijdje doorgaan, maar fijner is om de betekenis in dit kleinood zelf verder te ontdekken.
 
David Grossman: Elke rimpel een verhaal, Cossee, Amsterdam 2021, 40 p. : ill. ISBN 9789059369962. Vertaling uit het Hebreeuws door Hanna Breukers

deze pagina printen of opslaan

Nieuwe recensies

BOEKEN NR. 3, MAART 2024

Binnen in de aarde is een berg

Hester Knibbe

De zomers

Ronya Othmann

Het mensenschip

Autran Dourado

Onze James. De vrouwen van Ensor

Jan Bultheel, Eric Min (nawoord)

Woestijnpassages

Emmelien Kramer

naar overzicht

JEUGDBOEKEN NR. 3, MAART 2024

Een toren van tijgers

Lizette de Koning, Gareth Lucas (ill.)

Eenbeen

Thijs Goverde

Roofvogels. De mooiste en machtigste dieren in de lucht

Walter De Raedt, Joris De Raedt (ill.)

Salto

Arndís Thórarinsdóttir, Linde Faas (ill.)

Springlevend

Saskia de Bodt

naar overzicht


ontwerp: Ann Van der Kinderen   |   programmatie: dataweb   |   © MappaLibri