Peuters en kleuters

Pépé Smit: Pluis is het zat

door Jan Van Coillie

4+ - Pépé Smit viel eerder al op met haar eigenzinnige prentenboek Fred het (heel erg eigenwijze) hert. Opnieuw kiest ze als hoofdfiguur een bijzonder dier met een sterk karakter en een eigen wil.
Pluis is vanaf de geboorte in de dierenwinkel anders. Terwijl de andere babykonijntjes op ‘kleine blote worstjes’ lijken, heeft Pluis meteen al wat haartjes. Daar kun je niet naast kijken. In een directe stijl spreekt de verteller de kijker rechtstreeks aan: ‘Zie je die ene daar? Die al een paar haartjes heeft? Dat is dus Pluis.’
Pluis wordt gekocht door een man voor zijn dochtertje Veronica. Het verwende wicht smeert zichzelf, haar vriendin én Pluis vol make-up. Opnieuw wordt de kijker aangesproken: ‘Wat denk je, zou Pluis dat leuk vinden?’ Het gezicht en de houding van Pluis spreken boekdelen. Dat is nog sterker het geval op de volgende prent, waarin de illustrator zowel de tekening als de belettering inzet om Pluis' groeiende woede en ergernis vorm te geven: Pluis' boze, gekleurde tronie kijkt je recht in de ogen, met haren die ten berge rijzen. De woorden op de pagina worden steeds groter, van ‘totaal’ over ‘ontiegelijk’ tot ‘spuug en spuug ZAT’.
Pluis ontsnapt en rent de wijde wereld in. In die vaart verplettert het konijn bijna een vos, waardoor Pluis bijzonder in de smaak valt van Willem, het wilde konijn. Pluis blijft bij Willem eten en slapen, ‘gezellig dicht tegen elkaar aan’. ‘En je weet zeker wel hoe dat gaat bij konijnen?’ Meteen is de cirkel rond, of toch niet helemaal, want ook dit is een verhaal met een staartje. De voorlaatste prent typeert Pluis nog eens helemaal, wild en speels, in contrast met de dromerige Willem, die een kleintje op schoot heeft.
Smit verstaat de kunst om niet te veel te vertellen of te tekenen, waardoor de combinatie van tekst en tekeningen telkens opnieuw verrast of meer oproept dan er op het eerste gezicht staat. Wanneer Pluis in een donkere doos gestopt wordt, denkt ze: ‘Getsie, dit vind ik helemaal niet leuk.’ Op de prent kijkt ze je angstig aan van tussen een soort scherm van zwarte strepen, een eenvoudig maar sprekend beeld. Smits naïeve stijl versterkt ook het speelse van de konijnen: het beeld waarop Pluis en Willem gearmd tegen elkaar aan leunen, een verliefde glimlach op het gezicht, is onvergetelijk. De slotprent heeft nog een extra verrassing in petto, waardoor Pluis zeker zijn sporen zal nalaten.


Pépé Smit, Pluis is het zat, De Harmonie Amsterdam, 2014, 36 p., ill. € 14,9. ISBN 9789076168982. Distributie: De Harmonie

Oorspronkelijk verschenen in de Leeswelp cop. 2014

deze pagina printen of opslaan

Nieuwe recensies

BOEKEN NR. 3, MAART 2024

Binnen in de aarde is een berg

Hester Knibbe

De zomers

Ronya Othmann

Het mensenschip

Autran Dourado

Onze James. De vrouwen van Ensor

Jan Bultheel, Eric Min (nawoord)

Woestijnpassages

Emmelien Kramer

naar overzicht

JEUGDBOEKEN NR. 3, MAART 2024

Een toren van tijgers

Lizette de Koning, Gareth Lucas (ill.)

Eenbeen

Thijs Goverde

Roofvogels. De mooiste en machtigste dieren in de lucht

Walter De Raedt, Joris De Raedt (ill.)

Salto

Arndís Thórarinsdóttir, Linde Faas (ill.)

Springlevend

Saskia de Bodt

naar overzicht


ontwerp: Ann Van der Kinderen   |   programmatie: dataweb   |   © MappaLibri