3+ - Bedeesd en met
de handen in de zakken trekken zes kinderen over het pad naar een eenzaam huis
op de heuvel. ‘Kom je ook op mijn feestje? Je mag blijven slapen’, heeft Jeroen
op een briefje aan zijn klasgenootjes geschreven. De hele klas is uitgenodigd,
maar ‘lang niet iedereen was gekomen’, vertelt de tekst van Bette Westera.
‘De feestjes
van Jeroen zijn altijd nogal eng.’ De illustraties van Jan Jutte liegen er niet
om: het verjaardagspartijtje is inderdaad ‘niet geschikt voor angsthazen en
schijtlaarzen’. De duistere weg erheen en de groene gloed over de gezichtjes
van de kinderen scheppen meteen de sfeer. De scarabeeën op het tapijt, de
moeder met zwarte lippen, de al uitgeblazen zwarte kaarsjes op de taart, het
brouwsel op de tafel en alomtegenwoordige doodshoofden verraden een ouder (en
een illustrator!) die zich geen moeite getroost heeft om van dit kinderfeestje
in griezelthema een succes te maken. Of is er meer met Jeroen en zijn moeder
aan de hand?
De prenten tonen hoe de kinderen na het eten verstoppertje spelen. De
tekst van Bette Westera bouwt in korte zinnetjes de spanning op. Het blonde
jongetje dat de verteller is, vertrouwt de lezer toe: ‘Sommige kinderen zeggen
dat het er spookt. Maar ik geloof dat niet.’ De waarschuwing om zich niet zó
moeilijk te verstoppen ‘dat we niet meer te vinden waren’ en het verhaal over
een eerder klasgenootje dat verdwenen al dan niet verhuisd is, doen het jongetje
twijfelen: de zolder opgaan of niet? Alle andere kinderen hebben intussen al
een plekje gevonden om zich te verbergen. De honderd tellen zijn bijna om en
zetten hem onder druk om een beslissing te nemen…
Jan Jutte bouwt het decor en de
sfeer met zijn vertrouwde speelse, dik aangezette zwarte contourlijnen en de
cartooneske personages met wipneusjes. Het afbladderende behangselpapier, de
gescheurde armstoel, de knuffelbeer zonder ogen, de barsten in de tegelvloer en
de loshangende verlichtingskabels zorgen voor een gevoel van verval en krijgen
met de portretten aan de muur, de luxueuze wandelstok met knop en de panty’s
over lusters, deuren en een hertengewei zelfs een decadent kantje. In deze
details en ook in het kleurgebruik laat hij zich volop gaan: een zwarte kat die
de lezer van onder de tafel boos blazend aankijkt, de vuurrode zolen van
moeder, de griezelige boomtakken achter het raam. Een leuke vondst is ook de
kandelaar in de vorm van een spin.
Bette Westera zorgde voor een eenvoudige
tekst die een geloofwaardige achtjarige verteller neerzet en op de juiste
momenten ruimte laat voor suggestie en eigen gedachten van de lezer. Dat alles,
in combinatie met de verrassende woorden van de verteller (die op het schutblad
achteraan toch duidelijk de daver op het lijf heeft gehad) aan het slot, maakt
dat dit prentenboek de korte waan van de Nederlandse Kinderboekenweek 2017
overstijgt.
Bette Westera, Jan Jutte (ill.): Waar was Bas?, Haarlem, Gottmer 2017,
26 p. ill., ISBN 9789025767532. Distributie: L&M Books
deze pagina printen of opslaan