Nederlands proza

BOEKEN NR. 8, SEPTEMBER 2018

Eva De Groote: Na de regen

door Jooris van Hulle

Dat Na de regen, de debuutroman van Eva De Groote, zich grotendeels afspeelt in artistieke kringen, mag geen verwondering wekken. Geruime tijd was De Groote als curator beeldende kunst verbonden aan Kunstencentrum Vooruit. De hoofdpersonages uit Na de regen hebben beiden met de kunstenwereld te maken.
 
Vera runt in Albi, waar ze zich heeft teruggetrokken na enkele minder positieve ervaringen in Vlaanderen, een galerij waar hedendaagse kunstenaars hun projecten kunnen voorstellen. Daarnaast is er Siri, die in Brussel werkt als geluidsontwerper en binnen deze branche stilaan naam en faam verwerft, zeker nadat ze het geluid heeft verzorgd voor het project ‘Wit’ van kunstenaar Ferre.
 
Het mag hier direct worden gesteld: precies deze passages waarin Eva De Groote peilt naar de drijfveren van de artistieke creatie weten ook echt te boeien. Dat de moeder van Siri bij een ongeval tijdens een hevig onweer is omgekomen, verklaart haar obsessie voor alles wat met regen te maken heeft:
 
‘Voor Siri was het alsof iedere fikse regenbui een tijdelijke poort onthulde, tussen haar wereld en de wereld waar haar moeder nu huisde. Als het regende, was er een verbinding mogelijk.’
 
Het komt dan ook allerminst als een verrassing over dat ze met haar geluidsontwerp waarin ze de regen heeft willen capteren, scoort op een belangrijke expositie.  
 
Ook wat rond Vera gebeurt in Frankrijk, kan de aandacht vasthouden: hoe zij haar positie als verantwoordelijke galeriste ondergraven ziet door een secondante, hoe zij ten slotte aan de kant wordt geschoven en op zoek moet naar een nieuwe zingeving in haar leven.  
 
Pendelend in haar verhaal tussen Brussel en Albi voert De Groote het levensverhaal van beide protagonisten op: wat hen emotioneel bindt, hoe zij in hun relatie met de mannen die hun levenspad kruisen, blijvend op zoek zijn naar houvast en zekerheid. Hier speelt Nur, de licht autistische dochter van Vera – zo wordt het althans aanvankelijk aangereikt – de sleutelrol. Verleden en heden lopen binnen de context van het verhaal over Siri en Vera door elkaar, zodat de lezer mee moet gaan puzzelen om het overzicht te bewaren.  
 
Een aantal vragen blijft uiteindelijk onbeantwoord: wat is de rol van Jacques, die op het domein van Vera een bijwoning betrekt en alleen communiceert via korte geschreven boodschappen, die doorgaans blijven steken op het Bond-zonder-Naam-niveau? En er is de figuur van Marcel, die aan de rivier kampeert, maar er dan toch in slaagt Vera aan zich te binden. Het blijven grotendeels schimmige figuren die niet of nauwelijks bijdragen tot de essentie van het verhaal.  
 
Een verhaal met overigens – en dat lijkt me de grootste tekortkoming van Na de regen – een al te nadrukkelijke drang naar mooischrijverij. Zo bv. als Vera een tafellaken met clipjes gaat vatsmaken: ‘De rondparaderende lentebries zou het laken maar wat graag op sleeptouw nemen.’ Of als ze merkt dat een van de bestuursleden van de galerie duidelijk zijn oog op haar laat vallen, lees je dat ‘zijn blik op haar ingesnoerde borsten is gericht, die als sirenes om zijn aandacht zongen.’ En nog: ‘Ineens landt er een gevoel van begrip in haar borst’…Te veel is te veel.
 
Eva De Groote: Angèle, Antwerpen 2018, 331 p. ISBN 9789022334911. Distributie Standaard Uitgeverij 

deze pagina printen of opslaan

Nieuwe recensies

BOEKEN NR. 3, MAART 2024

Binnen in de aarde is een berg

Hester Knibbe

De zomers

Ronya Othmann

Het mensenschip

Autran Dourado

Onze James. De vrouwen van Ensor

Jan Bultheel, Eric Min (nawoord)

Woestijnpassages

Emmelien Kramer

naar overzicht

JEUGDBOEKEN NR. 3, MAART 2024

Een toren van tijgers

Lizette de Koning, Gareth Lucas (ill.)

Eenbeen

Thijs Goverde

Roofvogels. De mooiste en machtigste dieren in de lucht

Walter De Raedt, Joris De Raedt (ill.)

Salto

Arndís Thórarinsdóttir, Linde Faas (ill.)

Springlevend

Saskia de Bodt

naar overzicht


ontwerp: Ann Van der Kinderen   |   programmatie: dataweb   |   © MappaLibri