Vanaf twaalf jaar

JEUGDBOEKEN NR. 3, MAART 2019

David Almond: De kleur van de zon

door Kirstin Vanlierde

12+ - Davies dag begint als zijn moeder hem de deur uitduwt. Het is een stralende zomerdag, veel te mooi om binnen te zitten, zegt ze. Met wat proviand en een verzameling oude kinderspullen in zijn rugzak trekt hij op pad. Zijn vriend Gosh weet hem te vertellen dat Jimmy Killen is doodgestoken. Als jonge ramptoeristen werken ze zich tot bij het lichaam. Davie heeft een sterk vermoeden wie de dader is: Zorro Craig, een leeftijdsgenoot van een rivaliserende familieclan. De Killens en de Craigs staan elkaar naar het leven, dat is bekend. Davie trekt erop uit om Zorro Craig op te sporen. Wat volgt, is een roadmovie-van-één-dag, waarbij niet zozeer het vinden van een mogelijke moordenaar centraal staat, als wel de zinderende sfeer van de zomermiddag waarop een jongen die nog met één been in de kindertijd staat, op zoek is naar zijn plek in de wereld.
 
Almond weeft realiteit en fantasie door elkaar heen in het hoofd van Davie, op een subtiele manier die de lezer soms pas hoofdstukken verder duidelijk wordt. Is het Engeland waarin hij de hele dag door de straten van de stad en door de heuvels kan zwerven, en daarbij vooral moet opletten voor twee rivaliserende clans, dat van vandaag? Dit klinkt eerder als een evocatie van een stadje in Almonds jeugd, of misschien zelfs nog beter: een tijdloze plek, waarin alle ontmoetingen archetypische kwaliteiten hebben.

Nadat ze het dode lichaam gezien hebben en Davie er op zijn eentje vandoor is gegaan, is zijn eerste gesprek er een met een jonge priester die op het punt staat zijn boord af te leggen. Die ontmoeting wordt dan weer gevolgd door een gesprek met twee grofgebekte meisjes die een hele paradijs met monsters op de stoep aan het krijten zijn; een confrontatie met de Craigs-kinderen waarin hij aan een paal gebonden en vernederd wordt; een ontmoeting met een tuinman; twee oudere dames die hem een verhaal vertellen over een baby die door een buizerd werd meegenomen…  
 
Geen van alle zijn deze ontmoetingen heftig (de scène op het terrein van de Craigs niet te na gesproken), de dialogen zijn bedrieglijk eenvoudig. Davie doet vaak weinig meer dan instemmen met wat zijn gesprekspartners hem vertellen. Maar stelselmatig weeft Almond een web waarin alles met alles verbonden is, en waar Davie steeds duidelijker het centrum van uitmaakt. En met elke ontmoeting wordt ook duidelijker wat hij écht met zich meedraagt, op dit kantelpunt van volwassen worden: de recente dood van zijn vader en het rouw- en verwerkingsproces waar hij nog volop in zit.
 
De kleur van de zon is een trip door een droomlandschap en door de zoete zintuiglijke werkelijkheid van een zomerdag tegelijk. De wereld van Davie wordt bevolkt door figuren die zowel echt als verzonnen zijn, net zoals zijn worstelingen met zichzelf en zijn leven soms heel concreet en soms innerlijk imaginair zijn.

Net als Davie lijkt te verdrinken in de hitte van de zomerdag, kun je als lezer verdrinken in dit boek: zachtjes, zonder dat je het doorhebt. Met het vallen van de duisternis komt alles samen, en blijkt de wereld een beetje veranderd, en jij ook – ten goede.
 
David Almond: De kleur van de zon, Querido, Amsterdam, 2019, 221 p. Vertaling van Colour of the sun door Annelies Jorna. ISBN 9789021414942

deze pagina printen of opslaan

Nieuwe recensies

BOEKEN NR. 3, MAART 2024

Binnen in de aarde is een berg

Hester Knibbe

De zomers

Ronya Othmann

Het mensenschip

Autran Dourado

Onze James. De vrouwen van Ensor

Jan Bultheel, Eric Min (nawoord)

Woestijnpassages

Emmelien Kramer

naar overzicht

JEUGDBOEKEN NR. 3, MAART 2024

Een toren van tijgers

Lizette de Koning, Gareth Lucas (ill.)

Eenbeen

Thijs Goverde

Roofvogels. De mooiste en machtigste dieren in de lucht

Walter De Raedt, Joris De Raedt (ill.)

Salto

Arndís Thórarinsdóttir, Linde Faas (ill.)

Springlevend

Saskia de Bodt

naar overzicht


ontwerp: Ann Van der Kinderen   |   programmatie: dataweb   |   © MappaLibri