Adolescenten

JEUGDBOEKEN NR. 3, OKTOBER 2015

Reine de Pelseneer: Is liefde lastig?

door Jen de Groeve

14+ - Is liefde lastig? De vraag stellen, is ze beantwoorden. Reine de Pelseneer beantwoordt ze in dit boek in meervoud. Lisse, Tino, Seb en Ada – drie jongeren en een oude dame -- worden opgevoerd in hoofdstukken die precies in de tijd zijn gesitueerd. Het doet een beetje aan dagboeknotities denken, zij het dat het persoonlijk gezichtspunt ontbreekt, de tekst is geschreven in de derde persoon.  
 
Lisse is een onopvallende tiener, belezen (ze citeert vlot Paul Auster en Menno Wigman), oppassend en in stilte verliefd op Carlos. Wanneer hij zich out als homo verwerkt ze de klap ook in haar eentje. Tino, klein van gestalte en geen sporttalent, spijbelt de les basketball en zoekt onverwacht zijn vader op kantoor op. Hij treft hem daar aan met de handen op de billen van een vreemde vrouw. Gevolg: zijn ouders gaan uit elkaar. Seb, laatstejaarsstudent filosofie, vlotte gast, is net zijn liefje kwijtgespeeld. Het voelt onwerkelijk, normaal gezien is hij het die de meisjes dumpt, niet omgekeerd. Ada ten slotte heeft besloten naar een bejaardentehuis te verhuizen nadat haar man gestorven is. Ze is nog fit genoeg om zich alleen te redden, maar het huis voelt niet meer als thuis sinds Max er niet meer is.
 
Deze vier personages zullen elkaar in de loop van het verhaal ontmoeten en aan het slot van het boek hebben ze belangrijke stappen gezet in hun leven. De schrijfster heeft Antwerpen als locatie gekozen, ze laat de personages bekende plaatsen en cafeetjes aandoen, met als slotakkoord het Eilandje, bovenop het MAS, waar Lisse en Seb elkaar vinden en zeggen: ‘die stad is helemaal van ons’. Een beetje al te nadrukkelijk georkestreerd? Ja, toch wel, en dat is ook wat je van de hele opzet kunt zeggen. Deze jongeren zijn geprefabriceerde personages, ze zijn getalenteerd en de toekomst voor zich, maar ze moeten nog eventjes over een paar bobbels op de levensweg. Dat het voorbeeldige meisje en de snelle versierder hun gemeenschappelijke interesses vinden en voor elkaar zullen vallen, zie je zo aankomen. En ook dat Ada’s perfecte huwelijk toch niet zo probleemloos was als ze zelf wilde. De dappere Tino verwerkt de scheiding van zijn ouders natuurlijk wel – zijn tekentalent helpt hem daarbij -- en gelukkig zet zijn depressieve moeder, die vroeger al eens zelfmoord trachtte te plegen, er zich ook snel overheen. De Pelseneer laat al te veel in haar kaarten kijken en is bovendien de hele tijd als welwetende volwassene hoorbaar. Dit zijn interessante jongeren, is haar boodschap, ook al moeten ze hun weg nog vinden. Ze laat ze dus Floortje Zwigtman, Shakespeare, Jonathan Safran Foer en Tennyson lezen, en tussen Mumford en Sons en the Broken Circle Breakdown door luisteren ze ook naar Händel en Bach. De bronvermeldingen van boeken, muziek en citaten achterin onderstrepen de duidelijke intenties. Dit is wel een erg braaf boek.

Wielsbeke : De Eenhoorn, 2015,,295 p. ISBN 9789462910034


deze pagina printen of opslaan