4+ - Fien en haar oma zijn dikke vrienden, het liefste spelen ze
samen indiaantje. Maar op een dag kan oma de weg naar huis niet meer vinden en
snel wordt duidelijk dat ze steeds meer vergeet. Fiens moeder probeert uit te
leggen wat er aan de hand is. Oma’s hoofd is versleten omdat het zo oud is, net
als Fiens teddybeer. Alleen kon die nog genaaid worden, aan oma’s dementie kan
zelfs de dokter niets doen.
Van Ditshuizen typeert oma’s voortschrijdende dementie op
een voor kinderen duidelijke manier, met kleine maar sprekende details zoals
het plotselinge staren of oma’s onverklaarbare boosheid. Het beeld is duidelijk
positief ingekleurd: oma straalt in het home waar ze naartoe verhuist en ook
als ze doodziek is, glimlacht ze nog of doet ze toch iets wat daarop lijkt.
Terwijl het verhaal je wel nog kan beroeren, laten veel van de illustraties je
koud. Dat komt doordat zowel de gezichtsuitdrukkingen als de houdingen er meestal
bevroren of verstijfd uitzien.
Ook de stijl kan de lezer zelden verwarmen. De verwoording
is weliswaar helder, maar zelden sprankelend. Daarvoor staat die te duidelijk
in dienst van de informatie, zoals in het volgende fragment:
‘Oma wordt zelfs steeds zieker.
De dokter noemt het ‘dementie’. Het betekent dat oma niet meer alles kan
onthouden. Soms weet ze bijvoorbeeld niet meer waar ze woont, waar Fiens school
is of hoe ze naar de supermarkt moet lopen.’
Oma’s hoofd is versleten maakt dementie zonder twijfel bespreekbaar voor
kinderen. Een originele of indringende kijk op de ziekte biedt het boek echter
niet.
Amsterdam
: Ploegsma 2016, [26] p. : ill. ISBN 9789021676333
deze pagina printen of opslaan