4+ - Herman, het hangbuikzwijn met drie haren en de gele
hoektanden, is terug. Na Hup, Herman! (Gottmer 2020) zorgde Yvonne
Jagtenberg voor een opvolger in de rekken: Kop op, Herman! Herman is
niet in de haak: ‘[...] vandaag voelde het anders. Maar Herman had geen idee
waarom’. De kippen reppen zich om aan een zonnige dag te beginnen, maar Herman
heeft er geen zin in. Zijn ontbijt en zijn modderbad liggen klaar, tevergeefs.
Het verhaal is eenvoudig en gaat over zelf een mindere dag
doorstaan terwijl anderen goedgezind zijn. De kippen proberen Herman op te
monteren (‘Kop op, Herman!) en de brave Herman onderneemt nog een poging om
daarin mee te gaan, maar veel haalt dat niet uit. Na een diepe zucht zoekt hij
dan maar stilletjes een plekje om alleen te zijn. Misschien helpt dat... Jagtenberg
slaagt erin om een ‘baaldag’ uit te leggen aan een heel jong publiek. Hermans
gevoelens spreken zonder dat Jagtenberg de situatie groter maakt dan ze is.
Herman gaat de kippen uit de weg als hij merkt dat hun enthousiasme niet op hem
overslaat. Misschien is er een andere manier waarop hij dat gevoel kan
weghalen…
Jagtenberg
zet haar dierenpersonages vriendelijk neer in tekst en beeld. Het zwarte
hangbuikzwijn steelt uiteraard de show met op elke pagina een aandoenlijke
aanblik in verschillende poses en perspectieven. Je kan ook niet naast zijn
voorkeur voor modder kijken, op elke tekening wordt hij door een zwarte
stofwolk omringd. De hoop kippen ziet er als je beter kijkt best verscheiden
uit: ze hebben meer of minder stippen op hun lijf, en hebben een verschillende
hals of kam. Er zijn kammen in de vorm van een strik, platte kammen, een
Napoleonkam en natuurlijk een echte hanenkam. Het ontbijt van Herman kan je
Rupsje Nooitgenoeg-gewijs benoemen en tellen: een ei, twee kolen, een peer,
drie sinaasappelen, zeven appels waarvan één met blad…
Jagtenberg gaat doordacht om
met witruimte en speelt ook met perspectief. Zo krijg je bij ‘Had hij een
snotneus?’ een bemodderd varkensneusje in close-up, en ‘Pijn aan zijn poten of
aan zijn staart?’ een riant zicht op zijn flinke achterkant. De bladzijden zijn
niet al te druk en de achtergrond suggereert Jagtenberg met spaarzame
penseelstreken. Bij ‘het knagende gevoel’ zie je Herman in een cirkel draaien
en als de kippen in de zon gaan braden, staat hij eerst buiten de scène het
tafereel aan te zien. Kenmerkend voor Jagtenberg zijn de grappige knipoogjes,
zo is er een kip met een bikini aan, eentje met een zonnebril, een ander heeft
een strandlaken. ‘[...] sober en overtuigend [...]’, liet de Penseeljury in
2020 optekenen. Dat is in deze opvolger niet anders.
Yvonne Jagtenberg: Kop op, Herman!, Gottmer, Haarlem 2021, 28 p. : ill.
ISBN 9789025774707. Distributie L&M Books
deze pagina printen of opslaan