4+ - Lars, de kleine dromedaris, heeft geen zin om met de
kudde mee te gaan naar de oase, ook al is daar volop gras en water. Zijn poten
zijn moe. Als de andere dromedarissen vertrekken, krijgt hij een woede-aanval.
Gelukkig komt een springmuis voorbij met goede raad. Hij heeft namelijk zelf al
in de knoop gezeten en dat ging over toen hij blij keek. Lars kan het niet,
want hij is te boos. Geen punt, zegt de springmuis, dan kijk je maar boos. Maar
op commando lukt dat net niet, dus barst Lars in lachen uit, en warempel, dat
maakt de knoop helemaal los. ‘Zijn boosheid verdween en zijn lijf kreeg weer
zin. Hij haalde de anderen moeiteloos in.’ Zo eenvoudig is het om boosheid los
te laten en weer te genieten van een heerlijke dag.
Illustrator Jim Field haalt zijn
hele trukendoos boven om de gevoelens van Lars zichtbaar te maken met grote
ogen en uitgesproken cartooneske mondlijnen. Maar ook met afwisselende
standpunten waarbij je soms een complete woestijn te zien krijgt, en soms
alleen de beeldvullende figuur van een woedende Lars. Twee mestkevers die
naarstig een dromedarisdrol in veiligheid proberen te krijgen, doen in de marge
ook nog mee.
Lars
de dwarse dromedaris is in de eerste plaats een heerlijk, ongecompliceerd
kijkboek over gevoelens, met het extraatje van een ritmische, rijmende tekst
erbovenop. Bette Westera heeft het Engels met zoveel naturel vertaald dat je de
tekst bijna kunt zingen.
Rachel
Bright, Jim Field: Lars de dwarse dromedaris, Gottmer, Haarlem 2025, 29 p. :
ill. ISBN 9789025780562. Vertaling van The camel who had the hump door Bette
Westera. Distributie L&M Books
© 2025 | MappaLibri