Emma Cline (1989) werd geboren in Sonoma (Californië) en groeide
op als ongelukkig kind op zoek naar een droomwereld zonder scherpe randen in de
Californische filmindustrie. Na een periode als schoolgaande kind-actrice
zonder veel talent, studeerde ze in het Oosten aan het Middlebury College (BA)
en de Columbia University (MFA).
Na
haar studies streek ze neer in Brooklyn en werkte een paar jaren als
‘fiction reader’ voor The New Yorker.
Clines kortverhalen werden onder meer gepubliceerd in The New Yorker, Tin House,
Granta en The Paris Review. In 2014 won ze de Plimpton Prize (The Paris Review) voor haar kortverhaal
‘Marion’. Haar officiële debuut is de goed ontvangen roman The Girls (2016, vert. De
meisjes).
Op
basis van dit palmares werd Emma Cline geselecteerd voor de Granta Best of
Young American Novelists 3 (2017), een lijst die om de tien jaar door het
magazine Granta wordt opgesteld om
jong (jonger dan veertig) en veelbelovend Amerikaans talent in de schijnwerpers
te zetten. Zo staat Emma Cline bekend voor haar stilistisch vermogen, haar rake
typeringen van de pijnpunten en breuklijnen, en het gebruik van de ‘vrouwelijke
blik’ om haar indringende existentiële wereld vorm te geven.
Emma
Clines debuut trok veel aandacht omdat ze haar roman indirect baseerde op de sekte
van cultfiguur en crimineel Charles Manson. Op middelbare leeftijd blikt Evie
Boyd terug op haar getroebleerde jeugd in de zestiger jaren. Opgegroeid in
Petaluma (Sonoma County, Californië) met gescheiden ouders, vindt ze als eenzame
en ongelukkige veertienjarige nergens aansluiting.
Dan
ontmoet ze de vijf jaar oudere Suzanne die haar introduceert in een commune
nabij San Francisco. Evie raakt in de ban van de charismatische goeroe Russell
die iedereen het gevoel geeft uniek te zijn. Drugs en vrije liefde maken van
Evie een uitbundige tiener die door iedereen aanvaard wordt. Maar als benjamin
van de groep blijft Evie een observator, versterkt door de vertelinstantie van
haar oudere ik.
Wanneer
een platendeal met popzanger Mitch fout loopt, besluit Russell wraak te nemen. Terwijl
profeet Russel op de ranch blijft, worden de discipelen Guy, Suzanne, Helen, Donna en Evie op wraakexpeditie
uitgestuurd, maar onderweg wordt Evie door de anderen langs de weg
achtergelaten. Zo ontsnapt ze aan wat uiteindelijk uitdraait op een gruwelijke
moordpartij, maar blijft ze ook alleen achter, opnieuw uitgesloten.
Centraal
staat de duistere psychologie die inherent is aan de tienerontwikkeling van
meisje tot vrouw. Een emotionele rollercoaster waarbinnen seksualiteit en identiteit
vorm krijgen, gepaard met elkaar voortdurend afwisselende gevoelens van macht
en machteloosheid. Een universum van sterke vriendschappen en heftige
wreedheden.
Een
sterk onderbelichte en onderschatte doos van Pandora volgens Emma Cline: ‘Dat [tieners] nog geen besef hebben van de toekomst
maakt hen kwetsbaar, maar ook gevaarlijk. Ze nemen risico's zonder de gevolgen
te zien. Ze leven in een andere, verwrongen realiteit’ (De Standaard). Die
potentiële dreiging komt al in de intro van het boek naar boven waarbij een
schijnbaar rustige idylle verstoord wordt:
‘De
zon die zoals altijd door de bomen piekte – de slaperige wilgen, de warme wind
die over de picknickdekens blies – maar het vertrouwde van de dag werd
verstoord door de meisjes die de vaste orde ontregelden. Soepel en achteloos,
als haaien die plotseling opduiken uit het water.'
Emma Cline: De meisjes, Lebowski Amsterdam, 2017, 303 p. ISBN 9789048826148. Vert. van The Girls door Tjadine Stheeman. Distr.: L&M Books
© 2025 | MappaLibri