9+ - De dikke vrienden uit het
bergdorpje Knal-Mathilde zijn terug. Ze zijn nu twaalf, drie jaar ouder dan in De
wonderlijke lotgevallen van Olle en Lena uit 2007. Je zou denken dat het er
in een Noors bergdorpje rustig aan toegaat, maar dat is buiten Lena en Olle
gerekend. Met veel gevoel illustreert Maria Parr hoe het leven deze beginnende
adolescenten overvalt. Hun wereldje en vriendschap worden behoorlijk overhoop
gegooid wanneer de Nederlandse Brigitte naar Knal-Mathilde verhuist, een
fanatieke voetbaltrainer de dorpsploeg aanstuurt, grootvader op zijn gevorderde
leeftijd nog steeds alleen uit vissen gaat en de moeders van Olle en Lena heel
wat veranderingen doorstaan.
Het boek zit vol humor, vaart,
spanning én diepgang. Lena is nog steeds luid, driftig en vol wilde ideeën,
Olle is timide, zachtaardig en geduldig. Ze zijn zo ontroerend in hun
authenticiteit dat je als lezer niet anders kan dan heel erg van hen gaan
houden. Parr slaagt er in om precies de goede toon aan te slaan. Door de ogen
van de bedachtzame Olle is het de kleine, magere Lena die de show steelt. Olle
wordt heen en weer geslingerd tussen genegenheid en schaamte voor de onbehouwen
Lena. Bovendien worstelt hij met een eerste verliefdheid en slaat hij de bal
voortdurend mis met het begrijpen van de mensen rond hem heen.
Parr heeft een sprankelende schrijfstijl. De warmte spat van elke
zin, zonder een zweem meligheid. De gekste belevenissen gebeuren zonder dat het
ongeloofwaardig wordt. Ook de wel meer dan tien (!) verhaallijnen in het boek
zorgen niet voor overdaad. Af en toe lees je een prachtige zin: Na uren
timmeren in het boothuis met zijn grootvader, zegt Olle vol spijt: ‘ik moest
het klokleven weer in’. Lena’s boutade als ze de verveling even niet aankan -
lees: als ze even tussen twee impulsieve projecten in zit -, luidt: ‘naar de
veerboot staren daar gaat je ziel van dood.’
Het boek presenteert erg
uiteenlopende gezinsomstandigheden: zo zijn er de drie generaties onder één dak
(Olle), de alleenstaande moeder met dochter (Lena), het uitgeweken vegetarische
gezin (Brigitte) en het gezin met de tirannieke vader (pestkop Kai-Tommy). Olle
stelt zonder veel tamtam de verschillen vast. Zijn leefwereld wordt in
sneltempo groter. Door de komst van Brigitte krijgt hij interesse in de wereld
buiten het dorp. Hij beseft ook dat zijn ouders een leven hadden voor hem.
‘Waren mama en papa ooit zonder kinderen geweest? Waar waren ze dan mee bezig
toen?’ Hij is op zoek naar zijn eigen identiteit en voor het eerst zorgt hij
voor zijn grootvader en niet andersom.
Ook bij Lena kijk je naar
binnen. Haar impulsiviteit, driften, maar ook inzicht in en warmte voor mensen
komen mooi tot uiting.
Van Parr verschenen tot nog toe drie boeken. De wonderlijke lotgevallen van Olle en Lena
(2007) won de Noorse Kinderliteratuurprijs (2005) en bij ons in 2008 een
Zilveren Griffel en een Boekenwelp. Ook Tonje
en de geheime brief (2010) kreeg bij ons een Boekenwelp. In Noorwegen won
dat boek de prestigieuze Brageprisen (2009) en vorig jaar viel ook Een stormachtig jaar voor Olle en Lena
die eer te beurt. Het is lang wachten op een boek van Maria Parr, maar het is
het wachten telkens meer dan waard.
Maria Parr, Heleen Brulot: Een stormachtig jaar voor Olle en Lena, Lannoo, Tielt 2018, 217 p.
: ill. ISBN 9789401448352. Vertaling van Keeperen og havet door
Bernadette Custers
© 2024 | MappaLibri