Claire Wright wil het maar wat graag maken als
actrice. Helaas voor haar komt ze niet verder dan enkele onbenullige
bijrolletjes in reclamespotjes. In afwachting van haar grote doorbraak speelt
Wright lokaas voor overspelige mannen voor een advocatenkantoor dat
gespecialiseerd is in scheidingen. Ze spreekt met de mannen af, flirt met ze en
wanneer de getrouwde man de eerste stap zet, hebben de advocaten bewijs van hun
overspelige gedrag. De rol van verleidelijke femme fatale zit haar als gegoten
en zorgt ervoor dat ze de maandelijkse huur van haar kamer in New York kan
betalen.
Maar
dan veranderen plots de spelregels. Een van Wrights doelwitten blijkt de
voornaamste verdachte te zijn van de moord op zijn vrouw. Stella Fogler wordt
immers dood teruggevonden in haar hotelkamer de avond dat Wright probeerde met
haar man Patrick Fogler aan te pappen. Die ging tegen alle verwachtingen in
echter niet in op de avances en is daarmee de eerste man die niet in Wrights
val loopt. Aanvankelijk beschouwt de politie Wright als verdachte van de moord
op Stella, maar gaandeweg beginnen de bewijzen zich tegen Patrick Fogler op te
stapelen. De politie vraagt aan Wright om haar acteertalent te gebruiken om een
bekentenis van Patrick te ontlokken. Maar al gauw wordt duidelijk dat er
meerdere personen een spelletje spelen, en uiteindelijk rijst de vraag wie
manipuleert nu eigenlijk wie?
Wie J.P. Delaneys debuut, Het vorige meisje heeft gelezen,
weet dat deze auteur niet vies is van wat onwaarschijnlijkheden en overdrijving.
Geloof mij heeft qua verhaal niets te
maken met Het vorige meisje, maar
beide boeken komen overduidelijk van dezelfde auteur. Ook in Delaneys tweede
boek neem je het verhaal best met een korreltje zout. Dat Claire Wright
bijvoorbeeld voor de politie een vermeende moordenaar moet ontmaskeren, is niet
echt geloofwaardig.
Wat wel voor Delaney pleit is dat hij deze ongeloofwaardigheden kan
verpakken in thrillers die lezen als een trein en waarbij je toch erg benieuwd
bent naar de ontknoping. Delaney zet zijn lezers daarbij meermaals op het
verkeerde been en naar het einde toe barst Geloof
mij van de plotwendingen. Op den duur weet je niet meer wie je moet geloven
en krijgt de titel van dit boek een erg dubbel kantje. Fans van boeken met vele
twists and turns zullen er zeker van smullen van.
Origineel is verder hoe de
schrijver de acteerambities van Claire Wright kracht bij zet door sommige scènes
effectief uit te schrijven als film- of theaterscènes. Zo krijg je bijvoorbeeld
een hoofdstuk te lezen waarin de regieaanwijzing ‘kamer in het hoofdbureau van
de politie – overdag’ wordt gevolgd door een dialoog tussen ‘Frank’ en
‘Rechercheur Davies’. Deze werkwijze draagt bij aan de snelheid van het verhaal
en laat zien hoe Wright haar leven ziet als een film. Het zou overigens niet
verbazen mocht Geloof mij ooit
verfilmd worden. Met zijn snelle tempo, veelvuldige plotwisselingen en
intrigerende hoofdpersonages leent het boek er zich uitstekend voor.
J.P. Delaney: Geloof
mij, Cargo, Amsterdam 2018, 370p. ISBN 9789403132303. Vertaling van Believe Me
door Caecile de Hoog. Distributie: Standaard Uitgeverij
© 2024 | MappaLibri