Door het sleutelgat

De zevenentwintigjarige Rowan Caine heeft een uitzichtloze baan als kinderverzorgster bij Little Nippers in Londen, en ook op privévlak gaat het haar niet bepaald voor de wind. Wanneer ze een advertentie ziet van de familie Ellincourt, die een inwonende nanny zoekt voor hun vier kinderen, beschouwt Rowan dit dan ook als de ideale gelegenheid voor een nieuw begin. Ze trekt haar stoute schoenen aan en na een sollicitatiegesprek krijgt ze tot haar eigen grote verbazing de baan. Zo maakt ze kennis met Sandra, de moeder van baby Petra, de vierjarige Ellie, de zesjarige Maddie en de veertienjarige Rhiannon. Sandra en haar echtgenoot Bill Ellincourt hebben samen een zaak en dus zal Rowan vaak met de kinderen alleen thuis zijn. Al lopen ook klusjesman Jack Grant en huishoudster Jean McKenzie rond op het immense terrein van Heatherbrae House in het Schotse dorpje Carn Bridge.   

Door het sleutelgat
begint met een brief van Rowan aan een zekere advocaat Wrexham. Al snel is immers duidelijk dat er zich een drama heeft afgespeeld op Haetherbrae House. Hoewel de lezer op dat punt nog over erg weinig informatie beschikt, weet je dat Rowan in de gevangenis zit nadat een van de kinderen is overleden. Rowan heeft erg weinig vertrouwen in haar huidige advocaat en met een lange brief hoopt ze meester Wrexham te overtuigen haar onschuld voor de rechtbank te bewijzen. Het hele boek wordt verteld vanuit het ik-standpunt van Rowan Caine en samen met haar kijk je terug naar haar aankomst en eerste dagen op Heatherbrae House.
 
Een ik-verteller is een beproefd gegeven in het thrillergenre. Vaak blijken deze vertellers niet echt betrouwbaar en wordt hun verhaal gekleurd door hun eigen ervaringen en gedachten. Het is dan ook geen verrassing dat ook bij het verhaal van Rowan Caine alarmbellen gaan rinkelen en je haar verslag best met een korreltje zout neemt. Maar ook zonder Rowans gekleurde verslag wordt al snel duidelijk dat Heatherbrae House en zijn bewoners geheimen hebben. De zesjarige Maddie gedraagt zich als een kleine tiran, die Rowan liefst zo snel mogelijk weer wil zien vertrekken. De vierjarige Ellie klampt zich dan weer als een getraumatiseerd kind vast aan haar nieuwe nanny. Rowan is immers de zoveelste nanny in een rij, waarvan sommigen het amper een week in Haetherbrae House volhielden. Het oude huis, dat bomvol moderne domotica zit, kan zo meespelen in een horrorfilm. ’s Nachts hoort Rowan voetstappen boven haar slaapkamer, de oude tuin met gifplanten is plots van het slot en lichten gaan vanzelf aan en uit.
 
Door het sleutelgat is het vijfde boek van de Britse Ruth Ware die vooral met haar debuut In een donker, donker bos wist te imponeren. Haar vijfde boek heeft veel potentieel, maar Ware benut het niet allemaal. Rowan Caine komt niet helemaal uit de verf als iemand die als onterecht beschuldigde sympathie moet opwekken bij de lezer. Anderzijds is het ook vreemd dat een succesvol koppel als Bill en Sandra Ellincourt hun vier kinderen zomaar zouden overlaten aan een wildvreemde nanny die amper twee dagen in dienst is. Ware probeert iedereen verdacht te maken maar verzuimt personages van vlees en bloed te scheppen. Enkel de vierjarige Ellie roept een warm gevoel op bij de lezer en je hoopt dan ook dat zij ongetraumatiseerd uit dit verhaal komt.
 
Het open einde is verrassend, maar het zal niet bij elke lezer in de smaak vallen dat Ware niet voor een afgerond geheel zorgt. Het pleit wel voor de schrijfster dat ze dat aandurft. Ware heeft een aangename schrijfstijl die vlot wegleest, maar de uitwerking van de plot had meer aandacht mogen krijgen. Daardoor blijft Door het sleutelgat hangen in de thrillermiddenmoot.
 
Ruth Ware: Door het sleutelgat, Luitingh Sijthoff, Amsterdam 2020, 311 p. Vertaling van The Turn of the Key door Hanneke van Soest. ISBN 9789024588596. Distributie: VBK België 

© 2024 | MappaLibri