Licht & traag & diep

Op poëzie staat duidelijk geen leeftijd, dat bewijst de debuutbundel van Hedwig Du Jardin. De dichter heeft onderhand de respectabele leeftijd van zeventig bereikt, maar dat belet haar niet te debuteren met stijl. Haar gedichten getuigen van een groot gevoel voor ritme en een ingetogen woordkeuze, wars van grootsprakerige retoriek. Met haar eigen rijke levenservaring als uitgangspunt gaat de dichteres op zoek naar poëtisch inzicht. In die zin zijn haar gedichten persoonlijk en intimistisch maar tegelijk veel meer dan dat. De titel van de bundel geeft immers al aan hoe de dichteres ‘verder’ wil gaan dan de anekdotiek. Ontmoetingen met mensen, gevoelens en inzichten worden poëtisch gecondenseerd en op een sterk symbolische wijze verwoord, net om te komen tot uitspraken die gelouterd zijn en zo een waarheid achterhalen die ook voor lezers vandaag en morgen overeind blijft.   

Opvallend is de relativerende toon van heel wat gedichten. De dichteres kiest voor een combinatie van betrokkenheid en een meer afstandelijk-observerende houding. Zo overloopt ze in een aantal reeksen de weg van haar leven. De eerste gedichten laten de onbevangen jeugd zien, als een dans in de brede ruimte van het strand, met een grote ontvankelijkheid voor de vele indrukken die op de mens afkomen. Tegelijk leggen andere verzen de kwetsbaarheid bloot en de angst. Het moederschap zet die eerste, dubbele gevoelens verder, met een combinatie van belofte en onzekerheid. Dezelfde ambivalentie valt ook de liefde te beurt: aan de ene kant is ze de openbaring en de ‘zondeval’, aan de andere kant wordt de vervreemding in schrijnende beelden opgeroepen. Toch eindigt de bundel erg louterend, met een blijvend geloof in de solidariteit tussen mensen, over de generaties heen. De moeder en de vader worden opgeroepen in mooie sfeervolle beelden, en hun overlijden belet niet dat zij aanwezig blijven. Op die manier reikt het bestaan van elk individu op allerlei manieren naar anderen, naar de geschiedenis, naar de wereld rondom.
 
Du Jardin kiest bij dat traject voor een overvloed aan beelden. Die dragen ertoe bij dat al te concrete (en soms pijnlijke) herinneringen worden overstegen in poëtische indrukken, ook al betekent dat bij momenten dat de lezer toch moeite ondervindt met nogal vage scènes. De beste gedichten zijn die uit de laatste reeksen, waar de confrontatie met de ouders en de voorouders leidt tot aangrijpende gedichten, soberder maar daardoor net intenser. Hedwig Du Jardin heeft met deze bundel haar eigen leven alleszins zo boeiend vormgegeven dat het voor veel lezers herkenbaar zal zijn.  
 
Hedwig Du Jardin: Licht & traag & diep. Leuven 2020, P, 64 p. ISBN 9789493138315 

© 2024 | MappaLibri