Veertien wolven. De natuur herstelt.

9+ - Yellowstone Park is het oudste nationale park van de Verenigde Staten. President Grant bekrachtigde in 1872 de Yellowstone National Park Protection Act en maakte er zo een beschermd gebied van. Het is bijna 9000 km² groot, ligt op een slapende vulkaan in Wyoming en spreekt met zijn 10.000 warmwaterbronnen, wereldberoemde geisers en een enorm gevarieerde wildpopulatie tot de verbeelding. De National Protection Act bood echter geen volledige bescherming. In 1883 kwam er een wet die de jacht verbood op de meeste parkdieren, behalve wolven, coyotes, beren, poema’s en kleine roofdieren. Voor de wolven werd dat fataal, in 1926 was er geen enkele wolf meer in Yellowstone.  

Het verdwijnen van de wolven had een bijzonder grote impact op het leven in het park. De hertenpopulaties konden ongebreideld groeien en de immense kuddes wapiti’s vraten de valleien kaal. Al het jonge groen ging eraan, de boomgroei stagneerde waardoor vogels te weinig nestgelegenheid vonden, ander dieren vonden geen schuilplaatsen meer en de wildpopulatie nam almaar af. Twintig jaar voerden wetenschappers en natuurbeschermers strijd om de wolven opnieuw te integreren in het park en in 1995 was het eindelijk zover. Er werden wolven uit Canada geïmporteerd en uitgezet in Yellowstone. In Veertien wolven vertellen Catherine Barr en Jenni Desmond het verhaal van deze onderneming en hoe als gevolg daarvan de natuur in Yellowstone herleefde.
 
Het is een geanimeerd verhaal, hoe de wolven gevangen worden, tien weken lang in kooien worden gehouden om te vermijden dat ze terugkeren naar het noorden, hoe ze hun vrijheid herwinnen, maar via een gps-halsband door wetenschappers gevolgd worden. De wolven verspreiden zich over het park, er worden pups geboren en geleidelijk aan verandert het leven voor alle dieren in het park: de kuddes wapiti’s worden kleiner en ook het aantal coyotes daalt, want ze moeten nu met wolven concurreren. Er komen meer gaffelbokken, dassen, vossen en andere kleine zoogdieren omdat er minder coyotes zijn om op ze te jagen, vogels keren terug omdat er weer bomen groeien, rivieren veranderen van loop en bieden kans voor beverdammen enzovoort.
 
Voor wie te doen heeft met al die dieren die nu ten prooi vallen aan wolven, is dit een leuk weetje op VRT NWS over wapiti’s in Yellowstone die wolven te slim af zijn.
 
Jenni Desmond heeft dit verhaal fraai geïllustreerd met grotendeels realistische waterverfschilderijen, doorgaans over twee overliggende pagina’s; de tekst is in de prenten geïntegreerd. De illustraties ondersteunen in de eerste plaats de tekst, maar ze dragen ook sterk bij aan de sfeer. De beelden van de nachtelijke tocht bij de wolvenvangst in Canada geven een goed beeld van de omvang van dit project en met het prachtige, verstilde beeld van een wolf achter tralies spreekt Desmond de emotie aan. Betekenisvol is de laatste prent waarop te zien is hoe massa’s toeristen vandaag filegewijs Yellowstone overspoelen en misschien een – onuitgesproken – nieuwe bedreiging voor de natuur vormen.
 
Veel lof voor dit mooie, toegankelijke boek dat op een genuanceerde manier belangwekkende informatie geeft. Des te spijtiger is de vertalersfout die mij het hele boek door ergernis gaf. De ‘elk’, in het Nederlands ‘wapiti’ (d.i. een grote hertensoort), werd overal als ‘eland’ vertaald. Op basis van het woord op zich is dit begrijpelijk. Met ‘elk’ in het Amerikaans Engels wordt de wapiti bedoeld, in het Brits Engels betekent ‘elk’ inderdaad eland (wat dan weer ‘moose’ is in Amerika). Desmonds illustraties, die overduidelijk herten afbeelden, en de tekst, waar het de hele tijd over ‘grote kuddes’ gaat, hadden bij de vertaler echter een lampje moeten doen branden. Herten vormen kuddes, elanden leven grotendeels solitair.
 
Catherine Barr, Jenni Desmond: Veertien wolven, Lemniscaat, Rotterdam 2022, 48 p. : ill. ISBN 9789047713128. Vertaling van Fourteen wolves

© 2024 | MappaLibri