De Oostenrijkse
schrijver Robert Menasse publiceerde in 2017 zijn belangrijkste boek tot nu, De hoofdstad. Voor de
Europese literatuurgeschiedenis was De hoofdstad ook een soort mijlpaal,
als ‘eerste roman over de Europese Unie’. U raadt het al: de hoofdstad in
kwestie is Brussel, waar Menasse enkele jaren woonde en nog altijd regelmatig
verblijft. In zijn nieuwste roman, het lijvige De uitbreiding, borduurt de
schrijver voort op het succes van De hoofdstad en verkent hij opnieuw
het chaotische web van internationale relaties die het ideaal van de Europese
Unie dragen en voortstuwen. De sobere titel van het boek dekt dan ook een
complexe en breed uitgemeten lading.
Wanneer Albanië wil toetreden
tot de Unie, weigert Polen in te stemmen met een goedkeuring. De Poolse
premier, Mateusz, heeft de linkse solidarność-idealen van zijn jeugd
laten varen voor een kille realpolitik en ziet er geen heil in om het voornamelijk
islamitische Balkanland met zijn ‘kanun’ (het in westerse ogen primitieve bloedwraaksysteem)
bij de Unie te verwelkomen. Mateusz’ jeugdvriend Adam, woonachtig te Brussel en
werkzaam bij de Unie als chef toetreding van nieuwe lidstaten, is met de jaren
juist idealistischer geworden en voelt zich verraden door zijn voormalig
kameraad. Op het gevaar af zijn gezin te verliezen, stort Adam zich als een
workaholic op zijn taak om de toetreding van Albanië te realiseren.
De twee uit elkaar gegroeide vrienden staan symbool voor de
conflicterende grondhoudingen die politici (en burgers) anno 2024 innemen
tegenover het Europese project: grofweg bittere scepsis aan de ene kant, vurig idealisme
aan de andere. Des te nieuwsgieriger wordt de lezer naarmate het verhaal
vordert, omdat de achterflaptekst en de coverillustratie al verklappen dat de
twee vrienden elkaar zullen treffen op een belangrijke conferentie op het Albanese
cruiseschip SS Skanderberg. Zal op die cruise de toekomst van de Europese Unie
worden bepaald?
Skanderberg (een 15de-eeuwse Albanese nationale held) speelt
ook op andere fronten een belangrijke rol in De uitbreiding. Een
legendarische helm van Skanderberg wordt in opdracht van de Albanese regering
gestolen uit een Weens museum en raakt vervolgens in een hilarische
slapstickklucht verloren, om via allerlei omwegen weer op te duiken, al weet dan
niemand meer of het nu een kopie of het origineel betreft.
Dergelijke hopeloos verwarrende taferelen zijn typerend
voor Menasse. De auteur studeerde (onder andere) politieke wetenschappen en
heeft onmiskenbaar een neusje voor de kafkaëske kanten van het grote Europese
eenwordingsproject. Bij vlagen leest De uitbreiding als Catch-22
van Joseph Heller, als een boek dat wemelt van de grillige leiders en behendige
ondergeschikten die zich in de vreemdste bochten wringen om hun doel te
bereiken, en die zo de absurdistische en nog nét niet disfunctionele kruispunten
van het systeem belichamen.
De aangekondigde tocht op de SS Skanderberg laat helaas (te)
lang op zich wachten. Bovendien bevat De uitbreiding te veel personages
en kan de lezer zich met geen enkele daarvan volledig en over langere tijd
identificeren. Naast de twee Poolse protagonisten komt er nog een EU-ambtenaar voorbij,
een politie-inspecteur, de minister-president van Albanië plus woordvoerder en
hofdichter, en daarmee zijn nog lang niet alle personages genoemd.
Die overdaad aan personages en bijbehorende verhaallijnen,
maakt dat het ritme van de roman soms wat hapert. Menasse lijkt hier en daar
zelf ook moe te worden van de vertellersrol en maakt dan iets te gretig gebruik
van de vrije indirecte rede. Dat neemt niet weg dat De uitbreiding een
interessante, leerrijke roman is en een absolute aanrader voor een ieder die
een blik achter de schermen van de Europese Commissie wil werpen. Menasse is bovendien
een stilistisch veteraan en laat dat op iedere bladzijde zien.
Een derde roman over
de Europese Unie is meer dan welkom en zou een sterke trilogie vormen met De
hoofdstad en De uitbreiding. Toekomstige generaties die willen weten
hoe de Europese Unie is gevormd, zouden veel aan deze romans hebben. Zo
onderstreept Menasse indirect ook het belang van de fictie, als subjectieve
maar daarom juist geschikte spiegel voor de (politieke) werkelijkheid.
Robert Menasse: De
uitbreiding, De Arbeiderspers, Amsterdam 2024. 625 p. ISBN 9789029550529.
Vertaling van Die Erweiterung door Wil Boesten. Distributie L&M Books
deze pagina printen of opslaan