Misdaad

BOEKEN NR. 6, JUNI 2024

Andreas Gruber: Doodvonnis

door Karen Vandyck

Na Stervensuur is Doodvonnis het tweede deel in de serie rond de Nederlandse profiler Maarten S. Sneijder en rechercheur Sabine Nemez van de Parate Eenheid in München. Al zit Nemez eigenlijk niet meer bij die parate eenheid, ze ziet immers eindelijk haar grote droom uitkomen, namelijk de Federale Recherche. Na enkele eerdere sollicitaties en evenveel afwijzingen heeft Nemez twee dagen na haar 28ste verjaardag bericht gekregen dat ze is aangenomen voor de twee jaar durende opleiding tot kandidaat-hoofdinspecteur bij de Federale Recherche. Nemez vindt het vreemd dat ze zelfs geen testen heeft moeten afleggen om toegelaten te worden tot de opleiding, maar ze vermoedt dat hoofdinspecteur Erik Dorfer van de Nationale Recherche met wie ze een knipperlichtrelatie heeft, een goed woordje voor haar heeft gedaan.  

Bij aankomst in het trainingscomplex in Wiesbaden krijgt Nemez echter te horen dat Dorfer in een kunstmatige coma in het ziekenhuis ligt nadat hij is neergeschoten in zijn bureau. Dorfer was dus iets op het spoor en Nemez’ vermoedens worden bevestigd wanneer docent Maarten S. Sneijder enkele cold cases aanbrengt waarin Dorfers naam valt. Voorlopig zitten de onderzoekers echter met de handen in het haar. Er werden verschillende raadselachtige moorden gepleegd maar de speurders vinden geen link tussen de zaken en de slachtoffers. Maar misschien komt er een aanknopingspunt uit Wenen, waar de tienjarige Clara na een jaar weet te ontsnappen aan haar ontvoerder. Op haar rug staan taferelen van Dante’s Inferno getatoeëerd. En laat nu ook net in een van Sneijders zaken een opvallende tatoeage figureren…
 
Net als Stervensuur is ook Doodvonnis een uit de kluiten gewassen thriller. Met 560 bladzijden is dit geen snel tussendoortje. Daar staat wel tegenover dat de bladzijden erdoor vliegen. Andreas Gruber weet hoe hij zijn lezers moet vastkluisteren aan het verhaal, want ook al is de spanningsboog niet altijd even strak gespannen, toch blijft het verhaal de volledige lengte van het boek boeien. Aanvankelijk volg je twee schijnbaar van elkaar losstaande zaken, met aan de ene kant Nemez en Sneijder in Wiesbaden en aan de andere kant rechter Melanie Dietz die zich buigt over de zaak van de jonge Clara in Wenen. Niemand zal er steil van achterover slaan dat deze zaken uiteindelijk toch aan elkaar gelinkt zijn, maar hoe Gruber beiden ineen weeft, is erg knap gedaan.
 
Andreas Gruber neemt ruim de tijd om zijn personages uit te werken. Was Maarten S. Sneijder in Stervensuur nog een grotendeels negatief en arrogant personage, dan komen in Doodvonnis toch al enkele positievere kantjes in het karakter van de briljante profiler naar boven. Bijvoorbeeld de manier waarop hij Nemez en zijn leerlingen in bescherming neemt. Nadat haar moeder in Stervensuur vermoord werd en haar relatie met Dorfer is gestrand, ziet Nemez haar opleiding als een ideaal moment om de brokken te lijmen en tot bezinning te komen. Met haar koppige vastberadenheid bijt ze zich vast in de nieuwe zaken waarbij ze meermaals tegen de schenen van directeur Hess of Sneijders collega Wessely schopt. Wessely heeft een hekel aan Sneijder, en dus ook aan diens protégé Nemez en hij zal geen enkele kans onbenut laten om haar van de opleiding te trappen.
 
Doodvonnis verscheen reeds in 2015 in het Duitse taalgebied maar kreeg pas vorig jaar een Nederlandse vertaling. Ondertussen is de serie al aan zijn zevende deel toe, en hopelijk worden de resterende vijf delen ook snel vertaald. Dit is immers een uitstekende serie, knap geschreven, spannend en met boeiende personages.
 
Andreas Gruber: Doodvonnis, Bruna, Amsterdam 2024, 560 p. ISBN 9789400515758. Vertaling van Todesurteil door Hilke Makkink. Distributie Standaard Uitgeverij

deze pagina printen of opslaan