7+ - Reinier is de grote broer waar Niels steeds weer
naar opkijkt. Hij beschermt hem op de speelplaats tegen de bullebak Max van
Dalen, maar hoe moet dat als Reinier straks naar de middelbare school gaat? Het
leven is niet makkelijk voor Niels. Hij zou liever sterk en stoer zijn zoals
zijn broer. Maar dan blijkt plots dat Reinier het ook moeilijk heeft. Hij zit
soms te huilen en keert zich af. Op vakantie aan zee vertelt Niels’ vader dat
Reinier zich een meisje voelt. Als ze weer thuis zijn, gaan ze naar de
huisarts. Reinier krijgt injecties en pillen en gaat zich als een meisje
gedragen. Niels worstelt met het afscheid van zijn broer en kan maar niet
wennen aan het beeld van Reinier als grote zus. Uitgerekend dankzij de pester
komt hij tot aanvaarding.
De tekst ziet eruit als een eersteleesboek met korte zinnen
en illustraties over de helft van de pagina, maar het leest als een
prozagedicht met een sterke zinscadans en tussendoor rijmende vierregelige
gedichten die als een muzikaal thema terugkeren en waarin Niels in gedachten
zijn broer aanspreekt. Dros werkt met eenvoudige, grammaticale constructies,
maar toch is de tekst niet zo makkelijk leesbaar. Soms zijn de gedachtesprongen
niet helder of is de formulering te cryptisch. Zoals in: ‘Ze is er altijd, elke
dag, nooit niet.’ Soms weet de auteur met een sprekend detail iemand te
typeren, of een mechanisme bloot te leggen:
‘Niemand van ons kon Max van
Dalen aan.
Maar niemand van ons heeft het geprobeerd.
Dus waarom weten we het dan zo zeker?’
Maar al bij al is het een sombere
tekst met weinig lichtheid en humor, en met erg weinig context, zodat het lijkt
alsof Niels er helemaal alleen voor staat in een wereld die beheerst wordt door
de transitie van zijn broer, die overigens erg problematisch en schematisch
wordt voorgesteld. Geen troostende of verhelderende gesprekken met mama of
papa. Geen uitgewerkte scènes om de sfeer te schetsen. De school, de vakantie,
de thuissituatie, alles blijft even vaag. Je hoort vooral zwijgen. Personages
krijgen geen naam of worden in groep opgevoerd. Veel in verband met de
transitie blijft ook onuitgesproken omdat kinderen van zeven daar gewoon nog
niet aan toe zijn. De focus ligt op de eenzaamheid, de vervreemding, de
onwetendheid. Zo wordt het wel een heel zwaar, donker boek voor jonge kinderen.
De
illustraties helpen ook al niet om de dramatiek wat te verzachten. De
computertechniek in zwart-wit met veel arcering is interessant en verrassend,
maar zorgt vaak voor een grimmige sfeer. De voorstelling van de personages is
erg wisselend. De ene keer hebben ze naïeve kleutergezichten, de andere keer
lijken ze bijna volwassen door de grove lijnvoering. Jammer dat zo’n degelijk
duo als Dros en Geelen hier uit balans zijn geraakt. Als je een probleem niet
behapbaar kunt maken voor kinderen, kun je er misschien beter afblijven.
Imme Dros, Harrie Geelen:
Reinier, Querido, Amsterdam 2025, 52 p : ill. ISBN 978904513104. Distributie
L&M Books
deze pagina printen of opslaan