Misdaad

BOEKEN NR. 5, NOVEMBER 2015

Alexander Söderberg: De opvolger

door Karen Vandyck

Hector Guzman staat aan het hoofd van een groot misdaadkartel dat in bijna heel Europa actief is. Alleen ligt Guzman al maanden in een diepe coma, het gevolg van een poging om hem uit de weg te ruimen. Zijn medewerkers proberen zijn imperium met man en macht te verdedigen, maar door Guzmans onbeschikbaarheid wordt er serieus gezaagd aan de poten van zijn illegale handeltje. En ook de politie zit niet stil. Zweedse rechercheurs komen steeds dichterbij, maar ook in de andere Europese landen beginnen de speurders verbanden te zien. Ten slotte dreigt er ook gevaar van binnen de rangen van Guzman zelf, want iemand neemt het erg nauw met loyauteit. Dat blijkt wanneer Guzmans tot dan toe verborgen zoon Lothar wordt gekidnapt in Duitsland. Tegelijkertijd verdwijnt ook de zoon van Sophie Brinkmann, Hectors verpleegster en geliefde.
 
De opvolger is na De vuurdoop het tweede boek van een trilogie in wording. In het begin had ik moeite met de talloze – bijna eindeloze – stroom personages die Alexander Söderberg opvoert en misschien komt het omdat ik De opvolger niet heb gelezen. Het boek springt voortdurend van locatie naar locatie alwaar weer een nieuw blik personages wordt opengetrokken. Het vergt wel wat concentratie om het overzicht te kunnen bewaren en ik voelde me de eerste honderd bladzijden een beetje verloren. Daarna komt De opvolger langzaam op kruissnelheid. In de laatste honderd bladzijden is het moeilijk om het boek weg te leggen.
 
Söderberg werkt in Zweden voornamelijk als scenarist. Zo verwerkte hij de boeken van Camilla Läckberg voor het kleine scherm. Dat merk je ook aan De opvolger, het boek is heel filmisch met korte hoofdstukken als korte scènes in een ritmische afwisseling. De actie speelt zich af in heel Europa, van Stockholm over Kopenhagen, München en Praag tot Malaga en Toscane. Maar net als het teveel aan personages schept het gereis door Europa aanvankelijk vooral verwarring, want wie zit nu juist waar?
 
Gelukkig werkt Söderbergs filmische aanpak wel in zijn schrijfstijl. Dialogen zijn kort en to the point en de taal is compact zonder veel franjes. Helaas benadert de schrijver ook zo zijn personages en deze afstandelijkheid maakt het zeer moeilijk om iets te voelen bij wat hen overkomt of wat ze doen. De personages beklijven niet en de vele doden maken te weinig emoties los bij de lezer. De opvolger is een goed en degelijk boek, maar springt er niet echt uit tussen het grote thrilleraanbod.
 
Amsterdam : Cargo, 2015, 400 p. Oorspr. titel : Den andre sonen. ISBN 9789023490081

deze pagina printen of opslaan