Poëzie

Marleen De Crée, Peter Holvoet-Hanssen, Willem Persoon, Lies Van Gasse, Veerle Rooms (ill.): Mythen & tekens

door Marjan Bex

Bij Uitgeverij P verscheen onlangs een tweetalige uitgave met poëzie van Lies Van Gasse, Peter Holvoet-Hanssen, Willem Persoon en Marleen de Crée. De gedichten, geïnspireerd op reizen over de hele wereld, werden geïllustreerd door Veerle Rooms. Zowel de gedichten als de afbeeldingen verwijzen naar (prehistorische) tekeningen uit alle windstreken – ‘de eerste vormen van communicatie’, aldus de inleiding.
Het boekje biedt steeds een grafisch werk, een variant hierop, het oorspronkelijke gedicht én de vertaling van Annmarie Sauer. De samenwerking met de dichters ontstond uit een gevoel van verwantschap wat betreft de thematiek. Dat wil niet zeggen dat de auteurs ook allen ter plaatse waren, zo wordt gesteld. Leidt dit tot een geslaagd huwelijk tussen tekst en beeld? Het antwoord is een duidelijk nee. Het idee om terug te gaan naar de oorsprong van tekens en daar mythen aan te verbinden is geslaagd voor wat betreft de gedichten van De Crée, Van Gasse en de anderen; zij slagen er elk op hun eigen manier in om beelden van dieren tussen vis en vogel, schepen of draken te verwoorden. Hun taal is sterk genoeg om je mee te nemen op reis. Maar wat betreft de grafiek van Veerle Rooms is dat niet het geval. Hoewel zij misschien wel met het concept op de proppen kwam, valt de uitwerking van haar werk mager uit. In principe bevat elk hoofdstuk een nieuw grafisch werk in terracottakleuren, nu en dan gecombineerd met op de computer bewerkt fotomateriaal. Details van dat werk worden dan op de volgende pagina herhaald, bedekt met fragmenten uit de kladversie (inclusief doorstrepingen en korte nota’s) van het gedicht. Maar in het hoofd van de lezer blijven vragen als ‘Wat is de toegevoegde waarde van de kunst van Veerle Rooms ten opzichte van een foto van de muurtekening ter plaatse?’ of ‘Heeft haar kunst urgentie?’ rondzoemen. Ook wat betreft de Engelse versies van de gedichten zijn er te veel vragen. Niet over de Engelstalige gedichten, die bieden op zich aangename lectuur. Maar waarom staan ze in het boek? Wil de uitgeverij een internationaal publiek aanboren? Waarom lezen we dan niet een soortgelijke verklaring in een begeleidend schrijven? En waarop is de keuze voor de samenwerkende dichters gebaseerd? Enkel op basis van dat gevoel van verwantschap? Heeft niet elke dichter een bijzondere band met taal? Kortom, het boekje roept veel meer vragen op dan dat het genoegen schept in het lezen. Het enige positieve is dat de lezer nieuwsgierig kan worden naar verder werk van Willem Persoon, Lies van Gasse of Marleen de Crée. Maar daar is dan ook alles mee gezegd.


Marleen De Crée, Peter Holvoet-Hanssen, Willem Persoon, Lies Van Gasse, Veerle Rooms (ill.), Mythen & tekens, P Leuven, 2014, 77 p., ill. € 25. ISBN 9789491455360. Vert. door Annmarie Sauer. Distributie: Uitgeverij P

Oorspronkelijk verschenen in de Leeswolf 2014

deze pagina printen of opslaan