Nadat Olav zijn agressieve vader op een
wel heel drastische wijze een halt heeft toegeroepen, besluit hij niet verder
te studeren en begeeft hij zich op het criminele pad. Zijn mogelijkheden zijn
echter beperkt. Hij is niet geschikt als chauffeur van een vluchtauto, hij kan
niet ingezet worden bij een overval, hij kan niet werken met drugs en omdat hij
snel verliefd wordt, is hij ook als pooier niet geschikt. Daarom kan hij niet
veel anders dan wat hij nu doet: hij doodt mensen die het verdienen tegen
betaling. Eufemistisch noemt hij zichzelf een ‘expediteur’ die zijn
slachtoffers ‘expedieert’. Als huurmoordenaar werkt hij voor Daniël Hoffman,
een van de twee grootste drugsbaronnen in Oslo. Hoffman vermoedt dat zijn vrouw
hem bedriegt en geeft Olav de opdracht haar te vermoorden. Maar wat niet mag
gebeuren, gebeurt toch: Olav wordt tijdens de voorbereidende observaties
verliefd en doodt niet haar, maar haar gewelddadige minnaar. Wanneer dat
Hoffmans zoon en gedoodverfde troonopvolger blijkt te zijn, wordt Olav zelf het
doelwit van een huurmoordenaar.
Jo Nesbo een
veelzijdig talent noemen , is niet overdreven. Na zijn studies economie werkte
hij als profvoetballer tot zijn knieën dat niet meer toelieten. Samen met zijn
broer richtte hij een popband op die in Noorwegen nog steeds populair is. Naast
een aantal kinderboeken schreef hij tot nu toe dertien uitstekende thrillers
waarvan er wereldwijd vijfentwintig miljoen exemplaren zijn verkocht.
Dood op sneeuw is een buitenbeentje: Nesbo’s favoriete held Harry
Hole ontbreekt en het boek telt nog geen tweehonderd bladzijden. Dit belet de
auteur echter niet om van de hoofdpersonage een gelaagde persoonlijkheid te
maken. Aanvankelijk stelt Nesbo hem voor als een dommerik die snel het hoofd
verliest als hij kwaad wordt, slecht is in rekenen en langzaam schrijft.
Gaandeweg presenteert de woordblinde protagonist zich als een liefhebber van de
wereldliteratuur. Tijdens zijn observaties schrijft hij brieven aan een
onbekende persoon en filosofeert hij over zijn daden:
‘Ik hield van wachten, ik hield
van de tijd tussen het nemen van een besluit en het uitvoeren ervan. Dat waren
de enige momenten in mijn korte leven dat ik iets was. Ik was iemands lot.’
Nesbo tekent
hem als een huurmoordenaar met een geweten. Olav heeft sympathie opgevat voor
de doofstomme Maria die hij heeft gered van een vriendje met losse handjes. Typisch
voor Nesbo ’s vileine geest is dat hij de lezer doet twijfelen: is ze wel
doofstom en was het wel haar vriendje?
Bloed op sneeuw verdient het label ‘literaire thriller’ ten volle
door de verzorgde stijl, de poëtische taal en de ingenieuze plotwendingen. De
lezer krijgt er zelfs twee eindes bij, een romantische en een dramatische. Aan
hem de keuze.
Amsterdam : Cargo 2015, 184 p. Vert. van: Blod på snø door
Annelies de Vroom. ISBN 9789023493884
deze pagina printen of opslaan