Claire
Vaye Watkins (1984) is geboren in Bishop (Californië) en groeide op in de
Mojave woestijn en op het platteland van Nevada. Haar biologische vader Paul
Watkins, was een kompaan van cultleider Charles Manson. Zijn taak was
voornamelijk om jonge meisjes te zoeken om Mansons seksuele appetijt te voeden.
Watkins scheurde zich uiteindelijk af van de Manson-bende, nog voor de Sharon Tate-moorden (1969), en getuigde tegen
hem op zijn proces. Claire was amper zes toen haar vader stierf en hoorde pas
op haar tiende, toen ze opgroeide met moeder en stiefvader, iets over zijn
beruchte verleden.
Ze
studeerde aan de University of Nevada (BA) en de Ohio State University (MFA).
Watkins werkte als assistent professor aan verschillende universiteiten en is
nu als Guggenheim Fellow verbonden aan het Institute of American Indian
Arts in Santa Fe (New Mexico). Ze is gehuwd met schrijver Derek Palacio en runt
samen met hem de Mojave School, een gratis creative writing workshop voor
plattelandstieners uit Nevada. De Mojave-streek, waar ze opgroeide, heeft een
grote impact op het oeuvre van Claire Vaye Watkins. Zo put ze inspiratie uit de
geografische en emotionele landschappen van het afgelegen Amerikaanse Westen.
Watkins
schrijft verhalen voor tijdschriften als Granta
magazine, The Paris Review, One Story, Ploughshares en Glimmer Train.
Verhalen van haar werden ook opgenomen in publicaties als Best of the West 2011 en Best
of the Southwest 2013. Ze
debuteerde in 2012 met de stilistisch zeer volwassen en prachtig gelaagde
verhalenbundel Battleborn (vert. Battleborn : Nevada verhalen), wat haar
een selectie voor National Book Foundation's ‘5 under 35’ opleverde (2012). De
dystopische roman Gold Fame Citrus
(2015, vert. Goud roem citrus)
bevestigt haar literaire maturiteit en schept ruimte om haar afgebakende geografische
universum in zowel verleden, heden als toekomst te ontwikkelen.
In
Goud roem citrus heeft de droogte het
toekomstige Zuid-Californië in een dodelijke greep. Het heeft in geen jaren geregend
en bij gebrek aan waterreservoirs worden
mensen ondergebracht in interneringskampen. De intussen 25-jarige Luz Dunn is
een beroemdheid: als Baby-Dunn werd ze vanaf haar geboorte symbolisch
geadopteerd door de Bureau of Conservation om hun waterinfrastructuur en de
evacuatie van mensen uit dode gebieden te promoten.
Met
haar vriend Rey kidnapt ze de verwaarloosde peuter Ig om samen op zoek te gaan
naar een betere toekomst. Geruchten over een charismatische waterwichelaar
brengen hen op het spoor van een nomadische gemeenschap. Die overleeft aan de
rand van de zich voortdurend verplaatsende
Amargosa Duinenzee, een onmogelijk in kaart te brengen gebied gebied dat
volgens de overheid niet levensvatbaar is. De cominatie van droogte en hitte
verbeeldt een worst case scenario van klimaatverandering:
‘Her
novel certainly cuts deep, perhaps not in the end so much in its character
portraits as in its vision of overwhelming natural power: the blinding heat of
the sun, that saturates the book with light; the rock and dust of the endless
desert. And most of all in her extraordinary creation of the dune sea rising
above the earth, ever-growing, ever-moving, unmappable, unknowable, burying
everything in its path’. (The Guardian)
Op basis van dit palmares
werd Claire
Vaye Watkins geselecteerd voor de
Granta Best of Young American Novelists 3 (2017), een lijst die om de tien jaar
door het magazine Granta wordt
opgesteld om jong (jonger dan veertig) en veelbelovend Amerikaans talent in de
schijnwerpers te zetten. Als een geoloog
legt Watkins
de rots-, geschiedenis- en betekenislagen bloot binnen een uniek literair
universum, geënt op de woestijnlandschappen van het Wilde Westen.
Claire Vaye Watkins: Goud roem citrus, De Arbeiederspers Amsterdam, 2017, 384 p. : ill. ISBN 9789029523714. Vertaling van: Gold Fame Citrus door Gerda Baardman, Arjaan en Thijs van Nimwegen. Distributie: L&M Books
deze pagina printen of opslaan