De jaarlijkse wedstrijd Wildlife Photographer of the
Year heeft de voorbije zevenenveertig jaar een wereldreputatie verworven. Met
meer dan veertigduizend foto’s uit vijfennegentig landen blijft deze competitie
het meest gerespecteerde forum voor artistieke natuurfotografie. Het beste
materiaal wordt over de hele wereld getoond aan een miljoenenpubliek, wat maakt
dat in sommige gevallen de strijd voor het behoud van bepaalde biotopen of
soorten met meer kracht en succes gevoerd kan worden. De archieven van de
wedstrijd krijgen zo een educatieve functie om mensen wereldwijd te
confronteren met de pracht, verscheidenheid en kwetsbaarheid van het leven op
aarde.
Hoewel er jaarlijks slechts één fotograaf de Award kan winnen, zijn er
meerdere categorieën waarbinnen een winnaar, runner-up en een aantal eervolle
vermeldingen gekozen worden. Uit de categoriewinnaars wordt de overkoepelende
winnaar gekozen. De verscheidenheid van het fotomateriaal vinden we terug in de
verschillende categorieën van de wedstrijd: dieren in hun biotoop, gedrag bij
zoogdieren, vogels en andere dieren, de onderwaterwereld, dierenportretten,
natuur in stad en tuin, ode aan de planten, creatieve visies op de natuur,
ongetemde locaties, natuur in zwart-wit.
Daarnaast zijn er nog een paar
speciale categorieën zoals de Eric Hosking Award, de Wildlife Photojournalist
of the Year Award en de Gerald Durrell Award, die zich respectievelijk op het
werk van aankomend talent (18 tot 26 jaar), een fotojournalistieke fotoreeks,
en het vastleggen van bedreigde diersoorten toespitsen. Aangevuld met de Junior
Awards (tot 17 jaar) waaruit de Young Wildlife Photographer of the Year gekozen
wordt, krijgen we een grote verscheidenheid aan fotografische pareltjes die nu
voor de eenentwintigste keer in de portofolio Wildlife photographer of the
year gebundeld worden. Deze uitgave is ontegensprekelijk een aanrader om
een idee te krijgen van wat het afgelopen jaar wereldwijd aan natuurfotografie
heeft opgeleverd.
Deze editie wordt gedomineerd door de nieuwe Wildlife
Photojournalist of the Year Award die de vrij recente One World Award (focus op
de relatie mens en natuur) komt te vervangen. Met de BP-olieramp in de Golf van
Mexico (2010) blijft voorlopig die link met de mens gehandhaafd, zij het in een
fotoreportage van zes beelden. De Spaanse fotograaf Daniel Beltrá toont hier
vooral luchtbeelden van het kleuren- en vormenspektakel dat de combinatie van
olie, water, rook, vuur en schepen/boorplatform opleverde. Enerzijds wordt een
moeilijk in beeld te brengen ramp gevisualiseerd, anderzijds maakt de luchtfotografie
van de ramp een esthetisch schouwtoneel voor de kust van Louisiana.
Eén van de
zes foto’s brengt ons met de voeten op de grond: een tegen de achterwand bij
elkaar gedrumde, met olie besmeurde groep bruine pelikanen die in een tijdelijk
opvangcentrum (Fort Jackson) het eerste stadium van de reiniging doormaken. Het
afbreken van de ruwe olie is detecteerbaar op de vieze uitgespreide (eens
witte) lakens. De normaal bleke hoofden en het bruin en grijze verenkleed
kleuren respectievelijk oranje en mahonie, wat de prehistorisch elegante dieren
een gefossiliseerde look geeft. Een iconisch beeld van een hartverscheurend
drama, tevens bekroond met de overkoepelende Wildife Photographer of the Year
Award.
Vogelfotografie staat opvallend centraal in de Nederlandstalige
productie van fotoboeken in 2011 (zie verder). Een onderwerp dat ondanks de
opdeling in categorieën ook in de Wildlife Photographer of the Year-competitie
een stevige voet aan de grond heeft. Mogelijk ook omdat vogels doorheen de
jaren minder uitputtend gefotografeerd werden dan de veel populairdere
zoogdieren. Naast de bekroonde pelikanenfoto van Daniel Beltrá, werd Stefano
Unterhinter bekroond in de categorie ‘creatieve visies van de natuur’ met een
winters beeld van samentroepende wilde zwanen op Kussharomeer (Hokkaido,
Japan). In de categorie vogelgedrag werd de Britse fotograaf Steve Mills
bekroond met de foto van een snip die door een Britse valk gegrepen wordt.
De
Gerald Durrell Award voor het vastleggen van bedreigde diersoorten gaat dit
jaar naar de Zuid-Afrikaan Peter Chadwick met een foto van Afrikaanse zwarte
scholeksters in de branding van Malgas eiland (Zuid-Afrika). Dat er bij jonge
fotografen een passie voor vogels is, bewijst de Poolse tiener Mateusz Piesiak,
die met een foto van twee Amerikaanse scholeksters die elkaar een strandhapje
betwisten, de Young Wildlife Photographer of the Year binnenhaalt.
Er zijn
globaal veel nieuwe namen bij de (categorie)winnaars van dit jaar, maar Bence
Máté blijft de laatste vijf jaar prominent aanwezig. Deze jonge Hongaarse
fotograaf kaapt voor de vierde keer de Eric Hosking Award weg met een portfolio
waarin vogels opvallend aanwezig zijn. Vooral zijn foto’s op waterniveau van
kroeskoppelikanen (Kerkinimeer, Griekenland), gemaakt met een vlottend
afstandsbedieningsysteem, zijn grensverleggend.
Wie de hoogtepunten van de voorbije jaren in één band
wil bekijken, komt aan zijn trekken met de uitgave Wild Planet (2010)
die recent herdrukt is. Het boek is compacter en minder uitgebreid dan zijn
voorloper Light on the earth, to decades of winning images dat in 2005
bij BBC Books verscheen. Aangezien het Natural History Museum sinds twee jaar
zelf de jaarlijkse portfolio uitgeeft, heeft deze uitgever ook een eigen
tribuut aan de Wildlife Photographer of the Year uitgegeven. Een beklijvend
fotoboek dat naar meer smaakt.
Wildlife Photographer of
the Year, Natural History Museum London, 2011, 160 p.
: ill. ISBN
9780565092986
Wild Planet, Natural History Museum London, 2011, 144 p. : ill. ISBN
9780565092504
deze pagina printen of opslaan