Misdaad
Belinda Bauer: Verdiende loon
door Karen Vandyck
Net als Rusteloos land en Opgesloten
speelt ook het derde boek van Belinda Bauer zich af in het Britse dorpje
Shipcott in de regio Exmoor (waarvan Bristol wellicht de bekendste stad is).
Niet alleen het landschap keert terug, ook enkele personages uit de vorige
boeken maken opnieuw hun opwachting. Verdiende loon speelt zich ongeveer
een jaar na Opgesloten af. De plaatselijke politie-agent Jonas Holly is
nog steeds niet terug aan het werk nadat hij zijn vrouw verloor in het vorige
boek. Eindelijk wordt hij door psychiater Kate Gulliver goedgekeurd om weer aan
de slag te gaan. Holly mag er meteen invliegen, want er zijn een paar jonge
kinderen verdwenen. Op de plaatsen delict wordt telkens een gele post-it met de
tekst ‘jullie houden niet van [hem/haar]’
gevonden. De speurders weten niet goed waar ze moeten beginnen, aangezien er
geen band tussen de slachtoffers lijkt te bestaan.
Hoewel je Verdiende loon
zou kunnen lezen als een losstaand verhaal, is het toch aan te raden om eerst
de vorige boeken van Belinda Bauer te lezen. Dit verhaal bouwt immers in grote
mate verder op de eerdere gebeurtenissen, en de voorgeschiedenis van de personages
maakt een groot deel uit van de plot. Zo weten we al dat misdaad welig tiert in
Shipcott, want na enkele moordenaars in de vorige boeken, krijgen de inwoners
nu te maken met een ontvoerder. Het zijn bovendien dezelfde personages die in
het oog van de storm terecht komen. Agent Jonas Holly zag eerder al zijn vrouw
sterven en tiener Steven Lamb kreeg in het eerste boek te maken met een
veroordeelde seriemoordenaar. Alsof beide ervaringen nog niet traumatisch
genoeg zijn, worden beiden in Verdiende loon nog eens ontvoerd door een
gestoorde gek en wekenlang opgesloten.
Belinda Bauer beschrijft het
allemaal in een gave, vlotlezende stijl waarbij ze expliciete scènes niet uit
de weg gaat. Gedurfd is dat ze ongeveer halverwege het boek de identiteit van
de dader al prijsgeeft. Daarmee boet het verhaal echter niet aan spanning in.
Integendeel zelfs, de focus verschuift naar het standpunt van de slachtoffers
en je bent nu van dichtbij deelgenoot aan hun hel. Hoe sadistisch, wreed en
onbegrijpelijk de dader ook handelt, Bauer geeft een uitgebreide analyse van
zijn motieven, waardoor ook de dader een menselijk gezicht krijgt. De
personages staan dan ook centraal in het boek, dat evengoed gaat over hoe
mensen omgaan met verlies en wat er allemaal omgaat in hun hoofd.
Bauer weet hoe ze een
verhaal moet vertellen en het heuvelachtige, mistige Exmoor is een gedroomd
decor voor mensen met weinig nobele bedoelingen. Jammer voor de inwoners van
Shipcott, maar als lezer kan je alleen maar hopen dat er nog heel veel misdaden
in het dorp gebeuren, zodat Bauer er nog veel goede boeken over kan schrijven.
De Gold Dagger Award voor haar debuut Rusteloos land was beslist geen
toevalstreffer.
Belinda
Bauer: Verdiende loon, Bruna, Amsterdam 2013, 347 p.
Vertaling van
Finders keepers. ISBN 9789022999554. Distributie WPG Uitgevers
Oorspronkelijk
verschenen in De Leeswolf 2013
Meer besprekingen over Belinda Bauer
deze pagina printen of opslaan