In het algemeen is het
hedendaagse literaire bedrijf sterk op de toekomst gericht, op nieuwe talenten
die de top tien van morgen zullen aanvoeren, en klassieke successen blijven
slechts in beperkte mate in druk. Fantasy (en sciencefiction) zijn nog sterker
op de toekomst gericht en in deze genres verdwijnen de boeken definitief uit de
winkel wanneer ze zijn uitverkocht. De belangstelling van de lezer wordt
opgezogen door een groot aantal nieuwe boeken en de bejubelde meesterwerken van
gisteren worden als de jeugdherinneringen van een oudere, al weer
voorbijgestreefde generatie.
Gelukkig zijn er ook
in de fantasy boeken die in zekere mate tijdloos zijn en zich aan die
vergetelheid ontrukken, zoals Tolkiens In
de Ban van de Ring en de Gormenghast-trologie
van Peake. Een ander voorbeeld is de vierdelige Aardzee-serie van Ursula LeGuin, waarvan de eerste twee
delen, Machten van Aardzee (1968) en De tomben van
Atuan (1971), nu als Aardzee 1
opnieuw zijn uitgebracht. Ze tonen nog altijd dat LeGuin, bekroond met tal van
prijzen, een van de belangrijkste sciencefiction- en fantasyschrijvers uit de
tweede helft van de 20ste eeuw is.
De wereld van Aardzee bestaat
uit een archipel van een groot aantal eilanden, zoals de menselijke samenleving
bestaat uit al die eilandjes van afzonderlijke individuen. Machten van
Aardzee vertelt hoe Ged opgroeit van een weinig opvallende jongen die
zich maar met moeite staande houdt, tot de magiër die de wereld redt door in
het reine te komen met zijn 'schaduw', zijn duistere kant. Een groeiproces dat
als elk groeiproces met horten en stoten verloopt. In het grootste deel
van De tomben van Atuan is het meisje Tenar de hoofdpersoon,
de priesteres van ‘hen die geen naam hebben’, de duistere krachten in de wereld
van Aardzee. Pas later duikt Ged op en slechts geleidelijk komt hij meer op de
voorgrond. Ged heeft zich tot doel gesteld de balans in de wereld te herstellen
en daarvoor moet hij leren samenwerken met de jonge vrouw Tenar. Het bereiken
van een volwassen balans, daar gaan de boeken over. Een balans tussen licht en
duisternis, mannelijk en vrouwelijk, leven en dood.
De groei naar
die balans wordt uitgebeeld in een sterk episch vertelde fantasy, alsof iedere
persoon die een volwassen balans bereikt een heldendicht waard is. Als een van
de weinigen is LeGuin in staat die epische vertelstijl vakkundig in stand te
houden en toch de spanningsbogen in haar verhaal niet te laten verslappen. Dat
laatste komt ook doordat ze het verhaal de omvang geeft die het vraagt en het
niet nodeloos opklopt zoals tegenwoordig in het genre vereist lijkt: de hele
oorspronkelijke trilogie (het vierde deel verscheen 18 jaar later) is in het
totaal net zo dik als één enkel boek van bv. Terry Goodkind of Raymond Feist.
Een gegeven waarover deze auteurs eens zouden moeten nadenken, want Aardezee 1 is iedereen aan te raden, ook
als je geen liefhebber van fantasy bent of de boeken al eens gelezen hebt.
Ursula Le Guin: Aardzee 1, De
Boekerij, Amsterdam 2015, 491 p. Vertaling van Earthsea door F. Oomes. ISBN 9789022574706. Distributie
Lannoo
Oorspronkelijk verschenen in De Leeswolf
Meer besprekingen over Ursula Le Guin
deze pagina printen of opslaan