Nederlands proza

BOEKEN NR. 4, APRIL 2018

Gamal Fouad: De voorhuidenverzamelaar

door Tom Rummens

Gamal Fouad (Alexandrië, 1976) is beeldend kunstenaar en schrijver. Hij groeide op met een Egyptische vader en een Nederlandse moeder, doceert aan de Gerrit Rietveld Academie in Amsterdam en exposeerde in Bologna en Berlijn. Zijn zo’n biografische elementen van belang? Niet altijd, misschien, maar in het geval van De voorhuidenverzamelaar, Fouads eerste bundel kortverhalen, helpt het wel om een en ander beter te begrijpen.
 
Niet alleen de migratieachtergrond wordt dan duidelijk, maar ook het feit dat Fouads personages altijd weer rondzwerven door een wereld die voor veel lezers vanzelfsprekend lijkt, maar die net zo goed als een vat vol absurdisme kan worden ervaren. Want daar komt het vaak op neer in deze verhalen, die bijwijlen ontstellend licht en helder zijn, maar vaak ook wrang in hun genadeloze portrettering van de doelloosheid van het bestaan. Ze doen soms wat denken aan de Living-filmtrilogie van de Zweedse regisseur Roy Andersson, waarin de troosteloosheid van veel al te menselijke situaties zo krachtig beschreven wordt dat het weer mooi wordt. Ook in De voorhuidenverzamelaar zien we een personage dat steevast terechtkomt in onwezenlijke situaties, ondanks het feit dat iedereen doet alsof ze doodnormaal zijn. Fouad beschrijft ze niet zonder humor, maar sarcastisch wordt het nooit: daarvoor is er te veel warmte, te veel liefde in dit boek.
 
Dat alles wordt misschien wel het meest duidelijk in ‘De schervenbewaarster’, het verhaal waarin het hoofdpersonage op zoek gaat naar een kamer in Berlijn. Hij komt terecht bij een oude hospita in Neukölln, een wijk aan de rand van de stad. Al aan de telefoon wordt duidelijk dat het niet het soort kamer is waar de meeste mensen van dromen. Bij de bezichtiging wordt ook duidelijk waarom. De kamer is eerder een donker bezemhok onder een trap, alleen door je te bukken kan je het bereiken. Uitzicht is er alleen op een betonnen binnenplaats, waar niemand mag komen behalve de hospita zelf. Ze doet er af en toe haar ronde en veegt dan de scherven op die afkomstig zijn van potten die van de hoger gelegen verdiepingen naar beneden getuimeld zijn. Het is treurnis alom, deze omgeving, maar hij neemt de kamer, en installeert zijn werktafel voor het raam.
 
En zo gaat De voorhuidenverzamelaar, meer nog dan over de personages die zijn verhalen bevolken, over hoe we samenleven vandaag en in het Westen, en over de tragiek én de humor die daarin schuilt voor wie daar met een andere blik naar kijkt. In het verhaal ‘Nachtwacht’ laat Fouad dat nog eens heel duidelijk merken, wanneer zijn personage als nachtbewaker op een camping de touwtjes in handen krijgt. ’s Nachts tenminste, als alle andere collega’s naar huis zijn en hij de enige is met de sleutels in handen. Nu is hij de baas die heerst over de honderden kampeerders.
 
Gamal Fouad: De voorhuidenverzamelaar, Querido, Amsterdam 2018, 167 p. ISBN 9789021407968. Distributie L&M Books 

deze pagina printen of opslaan

Nieuwe recensies

BOEKEN NR. 3, MAART 2024

Binnen in de aarde is een berg

Hester Knibbe

De zomers

Ronya Othmann

Het mensenschip

Autran Dourado

Onze James. De vrouwen van Ensor

Jan Bultheel, Eric Min (nawoord)

Woestijnpassages

Emmelien Kramer

naar overzicht

JEUGDBOEKEN NR. 3, MAART 2024

Een toren van tijgers

Lizette de Koning, Gareth Lucas (ill.)

Eenbeen

Thijs Goverde

Roofvogels. De mooiste en machtigste dieren in de lucht

Walter De Raedt, Joris De Raedt (ill.)

Salto

Arndís Thórarinsdóttir, Linde Faas (ill.)

Springlevend

Saskia de Bodt

naar overzicht


ontwerp: Ann Van der Kinderen   |   programmatie: dataweb   |   © MappaLibri