In De stiefmoeder
weeft Renate Dorrestein een verhaal rond een nieuw samengesteld gezin. De
vermeend relaxte drie-eenheid die stiefmoeder Claire, vader Axel en
stiefdochter Josefien vormen, vertoont echter van bij het begin van de roman al
ernstige barsten.
Claire Paagman is
kunstenares. Het rauwe, duistere karakter van haar quilts zorgt ervoor dat ze
door de Royal Quilting Academy met een prijs en een tentoonstelling gelauwerd
wordt. Vlak voor ze samen naar Hull zouden afreizen, doet Axel echter een nare
ontdekking in Claires agenda. Dorrestein geeft het misverstand en de
verregaande gevolgen daarvan weer in drie delen. We volgen Claires verblijf in
Engeland, dat een onverwachte wending neemt, en Axels wantrouwen ten opzichte
van zijn vrouw
en zijn ongerustheid ten aanzien van zijn geliefde dochter thuis in Nederland.
Tot slot moet Josefien, die met zichzelf en de wereld in de knoop ligt, de
lezer in haar gedachten laten kijken.
Dorrestein slaagt erin de drie elk een eigen kleur te geven, vooral dankzij
boude uitspraken die ze haar personages in de mond legt. Claire wordt
geportretteerd als een eigenzinnige kolos van een vrouw, die haar moeilijke
jeugd als een huid van zich heeft kunnen afwerpen. Josefien komt goed uit de
verf als een puber die graag de hele wereld naar haar hand wil zetten, maar
zichzelf finaal toch enigzins met de neus op de feiten gedrukt weet — of
niet? Alex daarentegen roept bij de lezer vooral de verzuchting op hoe naïef
een man kan zijn. Wie gelooft er immers dat het mooiste geschenk dat je een
nieuwe partner kunt geven, een kind uit je vorige relatie is?
De roman is met veel aandacht
geconstrueerd en is bij vlagen spannend en verrassend. Zo blijft er iets
unheimlichs hangen rond de voodoopoppetjes die Claire ontwerpt en blijkt Robin
— anders dan wat Axel en de lezer aanvankelijk denken — niemand minder dan de
vrouwelijke natuurkundeleerkracht van Josefien. Anderzijds is het merkbaar dat
Dorrestein heeft zitten schaven en zwoegen om het plaatje toch maar vollédig te
doen kloppen. Het raderwerk van de roman wordt zichtbaar als Dorrestein steeds
weer naar dezelfde motieven linkt: bloed, vampiers, monsters, het verslinden,
wicca, verantwoordelijkheid, macht en slachtofferschap... Zo wordt het boek wel
heel erg gesneden koek voor enthousiaste studenten verhaalanalyse.
Renate Dorrestein: De
stiefmoeder, Podium, Amsterdam 2011, 221 p. ISBN 9789057594601.
Distributie Elkedag Boeken
Oorspronkelijk
verschenen in De Leeswolf
deze pagina printen of opslaan