De aspirant-schrijver
die hoopte met Renate Dorresteins boek het geheim van het schrijven van een
succesroman in handen te krijgen, is eraan voor de moeite. Als dat geheim
gekend zou zijn, zag het literaire landschap er wellicht heel anders uit dan
nu. Het geheim om een goede roman te schrijven dan? Zelfs niet na 14
boeken en een gestaag groeiende erkenning. Ze is ook veelvuldig te rade gegaan
bij collega's, maar neen: "Er zijn drie regels voor het schrijven van een
roman", zegt Somerset Maugham, "helaas kent niemand ze."
En toch legt Renate
Dorrestein in Het geheim van de schrijver heel wat schatten bloot voor
de schrijver in spe én voor de lezer. Het zijn in de eerste plaats de geheimen
van haar eigen schrijverschap en dan vooral de bittere ervaringen, waaruit het meest geleerd
wordt. "Easy reading is hard writing", dit motto van Hemingway toont
zijn geldigheid op zowat elke bladzijde.
Dorrestein beperkt zich strikt
tot de verhalende fictionele roman, het domein waar ze zelf het beste thuis is.
In drie delen, 'Geloof', 'Hoop' en 'Liefde', schrijft ze respectievelijk over
haar persoonlijke vragen en bevindingen over de functie van literatuur, de
technische kant van het schrijven, opdat de liefhebber zijn hoop in vakkennis
zou kunnen omzetten, en tot slot over de lezer: voor wie schrijf je en hoe gaat
dat in z'n werk.
'Hoop' neemt het leeuwendeel van
het boek in beslag en daaruit kan je afleiden dat Dorrestein heel wat gewicht
legt op de technische kant van het schrijven. Schrijven is een vak, inspiratie
komt niet zomaar aanwaaien, diepe emoties van de schrijver brengen geen emoties
bij de lezer teweeg als niet het juiste woord op de juiste plaats staat, of het
verloop van een scène tegen de intellectuele logica indruist.
Dorrestein illustreert met
concrete voorbeelden, ondersteunt haar punt met het relaas van de missers uit
haar eigen carrière en komt via sterk anekdotische ervaringen verrassend tot de
essentie van het creatieve schrijven: "het vermogen om glimpen van andere
werelden te laten zien, werelden waarvan de schrijver zelf vaak niet eens weet
heeft (...) Een goed verhaal brengt zijn eigen raadselachtige lading mee. Buiten
jou om plant het die lading waar dat benodigd is."
Het geheim van de schrijver
is veel meer dan een schrijfwijzer, het legt de kern van het creatieve
proces bloot. Want uiteindelijk is er meer nodig om schrijver te worden dan
alleen het aanleren van de regels. Het verschil tussen de kunst van het
schrijven en het kunstje dat je kan leren in een cursus, toont zich nog het
sterkst in het paradoxale gegeven, dat de meester in het vak straffeloos de
conventies aan z'n laars kan lappen. Er is geen standaardaanpak voor
literatuur, maar een adequate kennis van de techniek zal de schrijver in staat
stellen de eigen persoonlijkheid in zijn werk te laten spreken.
Renate Dorrestein:
Het geheim van de schrijver, Querido, Amsterdam 2013, 247 p. ISBN
9789490647094. Distributie L&M Books
Oorspronkelijk verschenen in De Leeswolf
deze pagina printen of opslaan