Heleen is een vrouw
van middelbare leeftijd, die inzit met het feit dat ze al zo'n half jaar niet
meer gevrijd heeft (haar man, de goeierd, respecteert dat, maar zou hij echt
geen vriendinnetje hebben?), dat haar adolescente zoon, op reis in Australië,
wél een seksleven heeft en dat Lizzy van 12 zich wel erg tot een oudere man
aangetrokken voelt. Maar het zorgelijkst is ze over de relatie met haar moeder,
zeker nu ze een herseninfarct heeft gekregen en niet meer zelfstandig kan
wonen. Afstand is er altijd geweest tussen hen en nu moeder hulpbehoevend is,
wordt Heleen meedogenloos geconfronteerd met zichzelf en met de manier waarop
ze in de wereld staat.
Problematische relaties zijn Dorresteins sterke kant. De absurde kantjes
blootleggen in het
contact tussen Heleen en haar van spraak en oordeelsvermogen beroofde moeder,
ze smult ervan. En de lezer met haar, want bladzijde na bladzijde presenteert
ze intens pijnlijke situaties in een luchtige, grappige verteltrant. Haar
vakkennis staat er garant voor dat de tragiek er niet door genivelleerd of
ondergraven wordt, maar juist verscherpt. Ernst en humor tot een controversiële
coctail mixen, 't is iets dat ze van Vonnegut geleerd heeft en dat haar hele
oeuvre kenmerkt.
"Wordt Renate
Dorrestein milder met de jaren?", vroeg Jelle Van Riet zich in 'De
Standaard' af. Er vallen immers geen doden in dit boek, er wordt niemand mishandeld
en als afsluiter gaan Heleen en haar man romantisch op een cruise. Wat allemaal
niet belet dat het er mentaal weer hard aan toe gaat. De zinloosheid van lijden
en van schuldgevoel, het tegen beter weten in vragen naar het waarom is een
constante die zich doorheen de thematiek van elk van haar boeken weeft.
Renate Dorrestein: Mijn zoon
heeft een seksleven en ik lees mijn moeder Roodkapje voor, Querido,
Amsterdam 2013, 303 p. ISBN 9789490647131. Distributie L&M Books
Oorspronkelijk verschenen in De
Leeswolf
deze pagina printen of opslaan