Vertaald proza

Georges Perec: Ik ben geboren

door Jan Baes

Bij ministerieel besluit, verschenen in het Franse staatsblad van 7.9.2001, tot klassiek schrijver verheven, met een straat op zijn naam in het Parijse Belleville en met een naar hem genoemd hemellichaam, bleef er voor de minzame Georges Perec (1936-1982) nog maar één eerbetoon te verwachten: een postzegel. Op 21 september 2002 was het eindelijk zover en prijkt hij, vriendelijk lachend en met een zwarte kat op de achtergrond, op een zegel van 46 eurocent. Zo zijn al veel auteurs tot de vergetelheid verwezen, al valt het voor Perec vooralsnog wel mee, want heel wat academici bijten zich vast in de intrigerende puzzel die zijn werk nu eenmaal is. Een werk dat, zoals uit die studies blijkt, veel sterker verbonden is met zijn leven dan men op het eerste gezicht zou verwachten en dat sindsdien minutieus ontleed wordt tot de minste komma en tot het kleinste cijfer (zo zijn de cijfers 11.2.43, die staan voor de datum waarop zijn joodse moeder in het verzamelkamp Drancy voor het laatst levend werd gezien, op alle mogelijke manieren in zijn tekten terug te vinden).
 
Met de 28 korte teksten voor deze 'Privé-domein'-uitgave, gekozen uit drie bundelingen van verspreid werk, wordt door vertaler en samensteller Rokus Hofstede een poging gedaan een algemeen beeld te geven van Perecs diverse literaire bekommernissen en werkwijzen. Vier ijkpunten vallen hierbij op: het ludieke, het narratieve, het sociologische en het autobiografische, kenmerken die overigens meestal samenvallen. Zoals bv. in de 'Poging tot inventarisatie van het vloeibare en vaste voedsel dat ik in de loop van het jaar 1974 door het keelgat heb gejaagd' of de beschrijving nummer per nummer van de woningen aan de Rue Vilin, waar hij als kleine jongen voor de oorlog met zijn ouders woonde. Of ook nog de 'Beknopte aantekeningen over het oordeelkundig ordenen van je boeken' naast een essay over 'Robert Antelme of de waarheid van literatuur', naar aanleiding van diens boek over zijn kampherinneringen. Vragen, opsommingen, verhalen, beschouwingen die allemaal (ook al lijkt het soms niet zo) te maken hebben met de persoonlijke geschiedenis van een tot in het diepst van zijn ziel gekwetst kind, onschuldig slachtoffer van de waanzin waarin volwassenen zo nu en dan verzinken.  

Georges Perec: Ik ben geboren, De Arbeiderspers, Amsterdam 2003, 243 p. ISBN 90-295-3664-0. Vertaling uit het Frans door Rokus Hofstede

Oorspronkelijk verschenen in De Leeswolf  

deze pagina printen of opslaan