Om maar gelijk met de deur in huis
te vallen:Portret van een moeder als jonge vrouw is een schitterende,
compacte roman, die uitgesproken lyrisch van toon is. Hoewel de onophoudelijke
gedachtestroom van de jonge vrouw — slechts onderbroken door komma’s —
aanvankelijk wat gekunsteld aandoet, begint de compositie op een gegeven moment
met een haast vanzelfsprekende lichtheid te meanderen.
We volgen een naamloze Duitse
vrouw, die over vier weken moet bevallen van haar eerste kind, op haar
wandeling op weg naar een concert in het Rome van 1943. Afkomstig uit een
landelijke streek in Noord-Duitsland, is ze hier met haar kersverse echtgenoot
neergestreken. Deze man, de grote afwezige in het verhaal, is wegens een
beenwonde naar Rome verplaatst om
licht kantoorwerk te verrichten en zijn oorspronkelijke beroep — dat van
predikant — uit te oefenen. Maar vanwege een groot militair offensief in
Noord-Afrika is hij weer onder de wapenen geroepen en wordt zijn zwangere vrouw
ondergebracht in een diakonessehuis in Rome. Daar sluit ze vriendschap met
Ilse, wier verloofde al drie jaar in Australië is gestationeerd. Ilse brengt
haar regelmatig in verwarring omdat ze de Romeinse wasvrouwen, die de oorlog
inmiddels beu zijn, naar de mond praat; bovendien laat ze zich ook nog eens
geregeld oneerbiedig over Hitler en Mussolini uit.
Tijdens haar wandeling geeft de
jonge vrouw zich over aan haar overpeinzingen over haar afwezige geliefde, haar
thuisland, haar familie en de oorlog. Daarbij speelt de oorlog voortdurend op
de achtergrond, maar hij wordt nergens concreet — hooguit in de belevingswereld
van de vrouw, die door de schrijver op een indringende manier wordt opgetekend.
Ook komen we iets over haar achtergrond te weten, bijvoorbeeld over haar vader,
die vroeger kapitein op zee was, maar sinds hij een geestelijke crisis
doormaakte een godvruchtige, lutheraanse predikant is, net als haar man.
Stiekem heeft de vrouw twijfels over het nazibewind, dat er naar haar idee wel
erg toe neigt om de Führer boven God te plaatsen. In feite vecht ze dagelijks
een gewetensconflict uit tussen ‘kruis en hakenkruis’, die in het nazidom een
voor haar toch wel merkwaardige symbiose met elkaar zijn aangegaan. Het verwart
haar, evenals de vele katholieke en zelfs heidense beelden die ze op haar tocht
tegenkomt, zoals sfinx- en adelaarskoppen, tot ze zich gerustgesteld realiseert
dat de adelaar tevens het symbool van de evangelist Johannes is. Met het
bereiken van de kerk haalt ze opgelucht adem en laat ze zich wiegen in een
waaier van vertrouwde klanken van Haydn en Bach. Eindelijk kan ze genoeglijk
wegdromen en fantaseren over een toekomst zonder oorlog en met man en kind. Het
is dit contrast tussen dagdroom en harde werkelijkheid dat nog lang blijft
nazinderen nadat je het boek hebt dichtgeslagen.
Friedrich
Christian Delius: Portret van een moeder als jonge vrouw, Van Gennep, Amsterdam 2011, 115
p. ISBN 9789461640079. Vertaling van Bildnis der Mutter
als junge Frau door Elly Schippers
Oorspronkelijk verschenen in De
Leeswolf
deze pagina printen of opslaan